Saturday, June 15, 2013

Διεθνείς εξελίξεις - part 2: Ενέργεια, fracking, Γερμανία, ευρώ και "πράσινες επιδοτήσεις"

Στην υγειά των κορόιδων που πληρώνουν ένα σωρό λεφτά για να επιδοτήσουν τα δικά μας πράσινα φωτοβολταϊκά! (μόνο που ρε γαμώτο την πατήσαμε και εμείς, και έχουμε γεμίσει τη Γερμανία με "πράσινη ενέργεια" που δεν αποδίδει, και τώρα ο λαός γκρινιάζει επειδή πληρώνει πανάκριβα το ρεύμα, ενώ οι βιομηχανίες έχουν αρχίσει μέχρι και να φεύγουν για άλλες χώρες εκτός ευρωζώνης για να βρουν φτηνό ρεύμα για να λειτουργήσουν με μικρά κόστη. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά τώρα έχουμε και εκλογές στη Γερμανία. Μέχρι το Σεπτέμβρη θα πίνω κανονικά τη σαμπάνια μου λοιπόν ως Μέρκελ, και δε θέλω να γίνει τίποτα συνταρακτικό ούτε στην ενέργεια ούτε πουθενά, αλλά μετά κάτι θα πρέπει να κάνω, τόσο στην ενέργεια όσο και γενικότερα. Για να δούμε)

Spiraling costs in Germany for developing renewable energy sources could damage the country's economic competitiveness and need to be scaled back, Chancellor Angela Merkel said Wednesday—without elaborating much on how. 

Energy policy has become a hot issue in campaigning for Germany's parliamentary elections in September, with households and businesses alike complaining about big energy bills.
Many European companies are also concerned that high electricity costs at home are becoming increasingly unsustainable, particularly as their U.S. rivals benefit from lower energy prices resulting from the shale gas boom.

Traditional energy providers have been stepping up the heat on Ms. Merkel's center-right government. On Monday, Germany biggest energy industry group said that the next government must make overhauling energy policy a top priority.
Ειδικά σε χώρες που βασίζονται σε βαριά βιομηχανία, η ενέργεια είναι τεράστιο θέμα, διότι οι βιομηχανίες αυτές είναι πολύ ενεργοβόρες, και άρα υπάρχει μεγάλη "δίψα" για φτηνή ενέργεια, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής και οι βιομηχανίες αυτές να είναι κερδοφόρες-ανταγωνιστικές.

Όπως έχουμε δει και σε παλιότερα άρθρα, η "πράσινη" πολιτική έχει οδηγήσει την Ευρώπη στο να έχει το πιο ακριβό ρεύμα σε σχέση με Αμερική, Ιαπωνία, κτλ. Ειδικά η Αμερική έχει εφαρμόσει και το fracking, και βγάζει σχετικά φθηνότερο shale gas από το υπέδαφος της.

Η Γερμανία βέβαια κερδίζει αρκετά λεφτά από τις εξαγωγές των φωτοβολταϊκών που παράγει, αλλά και πάλι το ρεύμα στο εσωτερικό της έχει ακριβύνει (όπως και σε όλες τις άλλες χώρες), οπότε τώρα "τα μαζεύει" και θέλει να περιορίσει τις "πράσινες" επιδοτήσεις. Και εννοείται ότι πλέον ετοιμάζεται να εγκαταλείψει και διάφορα περιβαλλοντολογικά πρωτόκολλα και συμφωνίες που είχε υπογράψει, με στόχο να να ελέγξει την "κλιματολογική αλλαγή".

Άσχετα με το πόσο πολύ ή λίγο πλήττεται το περιβάλλον, όλα αυτά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στα κέρδη των καπιταλιστών, οπότε είτε είναι είτε δεν είναι περιβαλλοντολογικά σωστό,  μέχρι και χημικά στο έδαφος ρίχνουν πλέον για να βγάλουν το shale gas μέσω fracking! Αφού αυτό εξασφαλίζει φτηνότερη ενέργεια, αυτό κάνουν, και εξαναγκάζουν και τους υπόλοιπους να ακολουθήσουν, αλλιώς δε θα είναι ανταγωνιστικοί και οι βιομηχανίες τους θα ηττηθούν. Δηλαδή τελικά οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου, θέλοντας και μη, οι καπιταλιστές "πρέπει" να ρημάξουν και το περιβάλλον, και τον εργάτη, και όλα τα υπόλοιπα, αλλιώς απλά δε θα επιβιώσουν στον ανταγωνισμό. Εκεί μας οδηγεί το σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας, που βάζει τον έναν να ανταγωνίζεται τον άλλο για το ποιος έχει τι.

Ας δούμε μερικά άρθρα για το θέμα όμως, και ας μην "παρασυρόμαστε" σε αυτές τις "περίεργες" φιλοσοφικές σκέψεις μας:

Speigel - It's Time to Give Up the 2 Degree Target
Limiting global warming to just 2 degrees Celsius, as called for by the UN Framework Convention on Climate Change, has become patently unrealistic. Political will is lacking, and emissions continue to increase. The target needs to be revised.

In the 20 years since the UN Framework Convention on Climate Change was adopted, progress in the area of international climate policy has been modest at best. Annual greenhouse gas emissions have increased by over one-third since 1992. Acute conflicts of interest among industrialized, emerging and developing countries remain a persistent obstacle. A comprehensive global climate treaty will not be concluded until 2015 at the earliest, and it will not enter into force before 2020. 
H (Αμερικανικών συμφερόντων) Wall Street Journal έχει και αυτή ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο:

German Energy Drain 
The green-power push is driving business to the low-cost U.S.
The CDU-led coalition government has accelerated the country's push toward green energy during a period in which German industry has flourished relative to its European peers. Unfortunately for Germany, this energy transformation has also spurred a flight of German industry outside the country—not least to the United States. 
 
"The U.S. has become much more attractive to companies than Europe," Martin Wansleben, the head of the Association of German Chambers of Commerce and Industry, told the Handelsblatt newspaper last month. "Germany is in the process of getting sandwiched between Eastern Europe with its low labor costs and the U.S. with low energy costs."

Wholesale electricity prices have been sliding in Germany, but as with so much else in Europe higher taxes and fees have caused retail prices to swell. In 2012, German households paid more than 2.5 times their American counterparts for residential electricity, according to the research firm GlobalData. 

The cost gap between the two countries can be even greater for industry—and energy-intensive firms are taking note. BMW is readying a second production line at its factory in Moses Lake, Wash., which opened in 2011. The Munich-based chemical maker Wacker is expanding capacity at its facility in Calvert City, Ky., and has twice increased production plans for a new plant it's building in Charleston, Tenn. The chemical and energy group BASF, which is based in Ludwigshafen, is expanding its facilities in Wyandotte, Mich., and Monaca, Pa. In February BASF held a groundbreaking ceremony for its new plant in Freeport, Texas.

The back-story here is Germany's increasingly frantic push to increase the share of renewables in its energy mix. Berlin has subsidized renewable energy since 2000, and Chancellor Angela Merkel took office in 2005 promising to encourage green sources while maintaining nuclear and fossil-fuel power. The CDU's energy agenda went radical in March 2011 when, following Japan's nuclear catastrophe, Mrs. Merkel announced that Germany was abandoning nuclear power. Eight nuclear plants were closed immediately, and all nine remaining reactors will be shuttered by 2022. 

Three years later, the spiraling costs of Germany's push for renewables have turned electricity prices into a political problem and economic liability. Industry bears less of the burden of renewable subsidies than consumers do, but even they are starting to feel the pinch.

None of it will matter if Berlin follows Paris and bans hydraulic fracturing. A draft Bundestag bill to allow and regulate fracking was abruptly withdrawn last week after some coalition lawmakers raised environmental concerns. The CDU says the issue is on the agenda for after the election. 
Το άρθρο της Wall Street Journal είναι πολύ καλό, διότι όχι μόνο περιγράφει την κατάσταση, αλλά περιγράφει και το θέμα του fracking: Όπως λοιπόν μας λέει η εφημερίδα, η Γερμανία διατυπώνει συνεχώς περιβαλλοντολογικές ανησυχίες για το fracking, και όλο το αναβάλλει - τώρα το ανέβαλλε για μετά τις εκλογές ("κι έχει ο Θεός"), παρότι ακόμα και η οργάνωση των εργοδοτών ολόκληρης της Ευρώπης Business Europe την καλεί να προωθήσει το fracking για να μειώσει το ενεργειακό κόστος.

Το τι θα κένει η Γερμανία με το fracking είναι κατά την άποψη μου μεγάλο "βαρόμετρο" για τη γενικότερη στρατηγική της, και θα πρέπει να παρακολουθήσουμε πολύ προσεκτικά τις κινήσεις της στο μέτωπο αυτό μετά τις εκλογές:

Η Γερμανία δεν είναι χαζή, ξέρει ότι το ενεργειακό κόστος είναι υπερβολικά μεγάλο, και κανένας στην ευρωζώνη δεν το αντέχει (ούτε καν η ίδια). Παρόλα αυτά, η Γερμανία έχουμε εξηγήσει σε παλιότερα άρθρα ότι έχει μια ακόμα πιο φιλόδοξη στατηγική για την ενέργεια (και όχι μόνο):

Στόχος λοιπόν της Γερμανάις είναι τα επόμενα χρόνια να ρίξει το δολάριο από το θρόνο του, και να βάλει εκεί το ευρώ ως νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αν και όταν το καταφέρει αυτό, το ευρώ θα γίνει το νόμισμα πληρωμής για το πετρέλαιο, και έτσι η Γερμανία (αλλά και ολόκληρη η ευρωζώνη) θα λύσει ένα βασικότατο πρόβλημα της, εξασφαλίζοντας φτηνή ενέργεια από Ρωσία και ΟΠΕΚ (Σαουδική Αραβία, κτλ). 

Δηλαδή το πετρέλαιο θα κοστίζει "σχετικά λίγο" σε ευρώ, οπότε δε θα υπάρχει και λόγος να μολύνει η Γερμανία το έδαφος της με τα χημικά του fracking. Άλλωστε, τα όποια αποθέματα έχει σε shale gas δεν πάνε πουθενά, και αν χρειαστεί, μπορεί να τα αξιοποιήσει στο μέλλον. Γιατί λοιπόν να τα αξιοποιήσει "εδώ και τώρα", ρισκάροντας μάλιστα και έναν καυγά με τη (σύμμαχο) Ρωσία; [η οποία θα τσαντιστεί διότι θα χάσει τις ενεργειακές της εξαγωγές προς την Ευρώπη αν εφαρμοστεί και εδώ το fracking].

Πάντως, αν η Γερμανία θεωρήσει ότι πρέπει να κάνει σύντομα την κίνηση της για να ρίξει το δολάριο, τότε ΔΕΝ έχει λόγο να εφαρμόσει το fracking. Αντίθετα, αν η Γερμανία θεωρήσει ότι χρειάζεται ακόμα να περάσουν αρκετά χρόνια (πχ 5-6) για να κάνει την κίνηση της, τότε το fracking θα ήταν μια καλή κίνηση για να δώσει μια προσωρινή λύση μέχρι τότε στο ενεργειακό της πρόβλημα. Γι' αυτό και λέμε ότι πρέπει να δούμε με προσοχή την απόφαση της γερμανίας για το αν θα εφαρμόσει και αυτή το fracking, διότι η απόφαση αυτή κρύβει ευρύτερες στρατηγικές από πίσω.

Επίσης, μιας και αναφέραμε το fracking, έχουμε ήδη εξηγήσει σε σχετικά μας άρθρα (πχ εδώ) το τι είναι, και το γιατί είναι λιγάκι "υπερδιαφημισμένο" και υπερτιμημένο, καθώς δε θα αποδώσει τόσο πολύ όσο λένε. Νομίζω ότι η Σαουδική Αραβία, που όπως και να το κάνουμε κάτι ξέρει για την αγορά πετρελαίου, είπε μια μεγάλη αλήθεια, με τον Abdalla El-Badri να δηλώνει σε μια μάζωξη των πετρελαιάδων ότι "ο ΟΠΕΚ θα εξακολουθεί να βρίσκεται εδώ πολύ μετά το τέλος του fracking" (“OPEC will be around after shale oil finishes.”):
At OPEC’s home base in Vienna last week, Saudi Arabia’s powerful oil minister, Ali al-Naimi, played down the impact of the light, sweet crude that is gushing in record volumes from beneath North Dakota’s bald prairie and the scrubby landscape of South Texas.

“This is not the first time new sources of oil are discovered, don’t forget history,” he said. “There was oil from the North Sea and Brazil, so why is there so much talk about shale oil now?”
Secretary-general Abdalla El-Badri was even more blunt: “OPEC will be around after shale oil finishes.”

Πάντως, μπορεί η Αμερική να διαφημίζει το fracking, αλλά μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι...η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα shale gas είναι η Ρωσία - οι έρευνες βέβαια αυτές είναι μάλλον αναξιόπιστες, αλλά πάντως δείχνουν το εξής: Ότι fracking μπορούν να κάνουν πολλές χώρες, και πράγματι θα το κάνουν. Απλά η Γερμανία (ευρωζώνη) δε θέλει να το κάνει, διότι δεν υπάρχει λόγος ούτε να διαταράξει τις σχέσιες της με τη Ρωσία, ούτε να ρημάξει το υπέδαφος της. Στόχος για την Ευρώπη είναι να εξασφαλίσει φτηνή ενέργεια μέσω της κυριαρχίας του ευρώ, που θα γίνει το νόμισμα πληρωμής για το πετρέλαιο, αν καταφέρει να εκθρονίσει το δολάριο. Γι' αυτό και το shale gas η Γερμανία το τρενάρει, μέχρι να δει τι θα κάνει στο νομισματικό μέτωπο.

---

Για το τέλος, δύο εξελίξεις με πιο άμεσο ενδιαφέρον για αυτούς που βλέπουν το λογαριασμό της ΔΕΗ να αυξάνεται, με την εταιρεία να προετοιμάζει νέο γύρο αυξήσεων, ώστε να καλυφθούν οι "πράσινες επιδοτήσεις":

Αύξηση του τέλους ΑΠΕ από την 1η Ιουλίου
H αύξηση του τέλους ΑΠΕ στους λογαριασμούς ρεύματος, που όπως φαίνεται θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιουλίου, συζητήθηκε μεταξύ άλλων χθες στη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος της ΡΑΕ Νίκος Βασιλάκος με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ).

Εν τω μεταξύ, στο μέτωπο της αναδιοργάνωσης της χονδρικής αγοράς ηλεκτρισμού οι μεγάλες βιομηχανίες ζητούν να καταργηθούν υποστηρικτικοί μηχανισμοί όπως η ανάκτηση μεταβλητού κόστους (cost recovery), να αρθούν κανονισμοί που δεν επιτρέπουν την αύξηση της φθηνής λιγνιτικής παραγωγής, να θεσπιστεί ελεύθερη διαπραγμάτευση των ΑΔΙ κ.λπ. (σ.σ. δηλαδή ζητούν μέτρα ώστε να μειώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την τιμή του βιομηχανικού ρεύματος, πχ να κάψουν λιγνίτη αντί να πληρώνουν τα φωτοβολταικά, κτλ)
Την ίδια ώρα, [και] στην Ισπανία συνεχίζουν να μειώνουν τις "πράσινες" επιδοτήσεις, και πολλοί που έβαλαν φωτοβολταικά ανησυχούν και γκρινιάζουν (όπως γίνεται και στην Ελλάδα):

Spain Said to Be Poised to Cut Renewable Subsidies
Juan Antonio Cabrero is bracing for the savings he invested in a solar-energy farm in northern Spain to disappear into light.

In 2008 Mr. Cabrero put up his €20,000 ($26,200) life savings and took on a €80,000 bank loan to buy part of the solar farm, pledging his home in nearby Tafalla as a guarantee. Spain's government was promising more than two decades of large subsidies to spur the growth of solar energy, and Mr. Cabrero thought his investment would safely provide a nest egg for his planned retirement in 2018.
Now, because of cuts in renewable-energy subsidies the government is said to be planning, the 60-year-old Mr. Cabrero may lose both his savings and his house.

"I feel cheated, misled and assaulted by my own government," said Mr. Cabrero, who works in sales for a company that builds hybrid-electric buses. "I never would have done this if I had known what would happen."

Under a broad energy-sector overhaul to be announced as early as June 21, Spain's government will reduce subsidies to renewable-energy producers by 10% to 20%, people familiar with the plan said Thursday.

The move could drive tens of thousands of struggling solar-energy companies and individual investors like Mr. Cabrero into default at a time of deepening recession and eventually boost loan losses for banks that financed the projects.

A spokeswoman for the Energy Ministry declined to comment.

Those government subsidies increase the costs for running the nation's electrical system. For years, the subsidies and other overall costs of running the system have been higher than the amount of money generated by actual sales of power to households and businesses, resulting in a "tariff deficit."

No comments:

Post a Comment