Κατά τα άλλα, "η Αμερική θα σταματήσει να τυπώνει δολάρια"...(εδώ γελάνε)

Στη σημερινή σύνοδο της η FED ανακοίνωσε για ακόμα μια φορά ότι...θα συνεχίσει να τυπώνει 85 δις δολάρια το μήνα κάθε μήνα.

Εμείς το λέμε εδώ και χρόνια, αλλά θα το ξαναπούμε: Τα προβλήματα των ΗΠΑ είναι δομικά, και δε μπορούν πλέον να σταματήσουν την εκτύπωση δολαρίων. Έχουν συσσωρεύσει τεράστιο χρέος, και έχουν και τεράστιο έλλειμμα. Αν σταματήσουν να τυπώνουν, θα καταρρεύσει όλη η χώρα σαν το Ντιτρόιτ και χειρότερα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα καταρρεύσουν και οι τράπεζες, που είναι χρεωκοπημένες, διότι έχουν ένα σωρό "τοξικά δάνεια", δηλαδή δάνεια που τώρα δεν μπορούν να αποπληρωθούν.

Γι' αυτό και η "αριστοκρατία του χρήματος" (τραπεζίτες, κτλ) έχει συμφέρον να συνεχίσει να τυπώνεται νόμισμα μέχρι τέλους, ώστε αυτοί να διασωθούν με τα φρεσκοτυπωμένα δολάρια, έστω και αν το τίμημα είναι η ισοπέδωση της αξίας του δολαρίου (υπερπληθωρισμός).

Άλλωστε, ένας υπερπληθωρισμός του δολαρίου, όχι μόνο θα σώσει τους χρεωκοπημένους τρπεζίτες, αλλά θα μειώσει κατά πολύ και το μισθό του εργάτη που πληρώνεται σε αυτό το νόμισμα. Άρα, θα ενισχύσει μακροπρόθεσμα και την ανταγωνιστικότητα της αμερικανικής οικονομίας, έστω και αν βραχυπρόθεσμα πολλές επιχειρήσεις θα κλείσουν, θα έχουν ταραχές από τους εργάτες, και άλλες τέτοιες "παράπλευρες απώλειες" (που όμως δεν θα είναι και τόοοσο σημαντικές για την αριστοκρατία του πλούτου, ειδικά από τη στιγμή που οι εργάτες είναι εντελώς ανοργάνωτοι, και δεν πολυκαταλαβαίνουν και τι συμβαίνει - άλλωστε, δεν υπάρχει και κανένας της προκοπής να τους οργανώσει και τους εκπαιδεύσει).

Με βάση λοιπόν όλα αυτά τα παραπάνω, εύκολα καταλαβαίνετε ότι όλη αυτή η κουβέντα ότι τάχα η FED θα σταματήσει να τυπώνει δολάρια είναι "για τα μάτια του κόσμου". Ίσως να το κάνει βέβαια κάποια στιγμή στο μέλλον, αλλά αν αυτό συμβεί, θα είναι για λίγο, ίσα για να επικρατήσει πανικός στις διεθνείς χρηματαγορές, και ο πανικόβλητος κόσμος να ζητήσει μόνος του από τη FED να ξαναρχίσει την εκτύπωση (κάτι το οποίο ευχαρίστως θα κάνει, εμφανιζόμενη μάλιστα και ως..."σωτήρας").

Εδώ η είδηση από τη σημερινή συνεδρίαση της FED, όπου αποφάσισε να συνεχίσει την εκτύπωση δολαρίων (85 δις $/μήνα κάθε μήνα, δηλαδή περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο κάθε χρόνο):

Fed: Διατηρεί σε ιστορικά χαμηλά τα επιτόκια 
Παράλληλα, διατηρεί το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων στα 85 δισ. δολ. μηνιαίως.

Η νομισματική επιτροπή της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) στο τέλος της συνόδου της νωρίτερα σήμερα ανακοίνωσε ότι διατηρεί προς το παρόν «χαλαρή» την νομισματική πολιτική (αυτή εφαρμόζεται ένα 12μηνο πλέον), έκρινε ταυτοχρόνως ότι είναι «μέτριος» ο ρυθμός της αμερικανικής οικονομικής ανάπτυξης όλο το α' φετινό εξάμηνο.

Η Fed μηνιαίως εσχάτως εξαγοράζει ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου μακροπρόθεσμης ωρίμανσης ονομαστικής αξίας συνολικώς 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά επιπροσθέτως και ενυπόθηκα δάνεια εμπορικών τραπεζών ονομαστικής συνολικώς αξίας άλλων 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μια κίνηση τόνωσης του ρυθμού ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας, ταυτοχρόνως και πιστοποίησης της καλής της κατάστασης.

Σε ετήσια βάση οι τίτλοι αυτοί είναι σε αξία εγγύς του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων, την ώρα κατά την οποία το σωρευτικό αμερικανικό χρέος αγγίζει τα 16 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Τέλος, η Fed αποφάσισε σήμερα να διατηρήσει στο πρωτοφανώς χαμηλό εύρος 0,00%-0,25% το βασικό δανειστικό επιτόκιο, χωρίς αναγγελία τερματισμού ισχύος.

Την ίδια ώρα, για κάποιον "ακατανόητο" λόγο, τα υπόλοιπα κράτη μειώνουν διαρκώς τα ομόλογα των ΗΠΑ που αγοράζουν, μην εμπιστευόμενα προφανώς την ικανότητα της Αμερικής να τους ξεπληρώσει.

Και όσα τα υπόλοιπα κράτη δεν αγοράζουν τα αμερικανικά ομόλογα, προτιμώντας πχ το χρυσό ως μέσο αποθήκευσης του πλούτου τους, τόσο η Αμερική θα πιέζεται να τυπώνει ακόμα περισσότερα δολάρια, ώστε να καλύψει αυτό το κενό.

Εδώ ένα σχετικό διάγραμμα που δείχνει το πόσο πολύ έχουν μειωθεί οι αγορές ομολόγων των ΗΠΑ από τα υπόλοιπα κράτη, από ένα σχετικό άρθρο που δημοσίευσε σήμερα το zerohedge:

Και αν νομίζατε ότι η κατάσταση των ΗΠΑ είναι άσχημη, δείτε και το παρακάτω διάγραμμα της Ιαπωνίας, με το χρέος της σε σχέση με το ΑΕΠ της (από τη χθεσινή Wall Street Journal):

Η μεγαλύτερη τράπεζα του κόσμου είναι πλέον κινέζικη (αλλά, κατά τα άλλα, "η Κίνα καταρρέει")

Δεν υπάρχει πολύς χρόνος, αλλά θα γράψω κάτι ακόμα, μιας και παρατηρώ διάφορα [δυτικά] ΜΜΕ να διακινούν τα γνωστά σενάρια των γνωστών αναλυτών περί "καταστροφής της Κίνας λόγω χρεών".

Η αλήθεια είναι βέβαια πως [και] η Κίνα θα περάσει από μια μεγάλη κρίση - έως εκεί συμφωνούμε.

Άλλωστε, η Κίνα χρειάζεται να δημιουργήσει μια μεσαία τάξη στο εσωτερικό της, για να κάνει αυτή την κατανάλωση, τώρα που τα κράτη της Δύσης δεν μπορούν να απορροφήσουν τις εξαγωγές της. Επίσης, τα επόμενα χρόνια θα δούμε μεγάλες ανακατατάξεις, προκειμένου να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την κρίση του (πχ κατάρρευση του σημερινού δολαριο-κεντρικού νομισματικού συστήματος), και αυτό θα επηρεάσει τους πάντες, ειδικά τη Δύση (αλλά και την Κίνα έως ένα βαθμό).

Ακόμα δηλαδή και αν οι εργάτες δεν επαναστατήσουν, θα δουν πολλά τα μάτια μας, και ένα από αυτά θα είναι και μια μεγάλη κρίση στην Κίνα, αντίστοιχη με το Μεγάλο Κραχ του 1929 που πέρασε η Αμερική πριν γίνει υπερδύναμη.

Παρόλα αυτά όμως, η Κίνα έχει συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο, και -κυρίως- εξακολουθεί να προσελκύει κεφάλαια και επενδύσεις. Άρα, έχει τις προδιαγραφές προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση της (με το γνωστό πάντα τρόπο, δηλαδή ρημάζοντας τους εργάτες). Αντίθετα, η Δύση πέφτει ΧΩΡΙΣ να έχει αντίστοιχες προδιαγραφές, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον...

Γι' αυτό και καλό θα ήταν να μην ακούμε διάφορους δυτικούς αναλυτές (ακόμα και "αριστερούς"!) που ισχυρίζονται ότι τάχα "η Κίνα είναι ο μεγάλος ασθενής της παγκόσμιας οικονομίας" και κάτι τέτοια.

Όσο η Κίνα προσελκύει κεφάλαια (δηλαδή κυρίως όσο ο Κινέζος εργάτης ρημάζεται μέχρι αηδίας ώστε να είναι ο πιο "ανταγωνιστικός" εργάτης του κόσμου), η Κίνα θα ανεβαίνει, έστω και με σκαμπανεβάσματα λόγω κρίσεων.

Προς το παρόν, μία είδηση από την [βρετανική] Telegrpah που δείχνει ανάγλυφα το πού αναπτύσσεται πλέον ο καπιταλισμός:

World's richest bank is Chinese

HSBC, in fourth place, was the only British bank in the top 10, largely because of the significant contribution from its Asian business.

Standard Chartered was the only British bank to improve its ranking, edging up one place to 33rd on the back of a 3pc increase in profits.

The dismal performance of the British banks is illustrated in the latest edition of The Banker's Top 1,000 World Banks, published today. It shows their profits slumped 41pc, while French banks contained their fall to 30pc.

HSBC and Barclays reported lower profits but the two banks rescued by the taxpayer, RBS and Lloyds, remained heavily in the red.

In 2007, before the financial crisis, British banks accounted for almost 11pc of global profits. Now they are down to just 2.61pc but at least continue to outperform heavily depressed Spanish banks. 

Last year Spanish banks piled up losses of $73bn, accounting for almost 5pc of gross domestic product, and occupied six of the top 10 places among the heaviest loss-makers. The Co-operative Bank, currently struggling with a rescue operation, was in 25th place.

ICBC, the Industrial and Commercial Bank of China, occupied pride of place, jumping from third place to the top spot, changing places with Bank of America. J P Morgan remained in second place.

Τα νούμερα αυτά μπορεί να αλλάξουν προσωρινά υπέρ της μίας ή της άλλης τράπεζας. Πχ αν μια αμερικανική τράπεζα αρπάξει ένα νέο μεγάλο "πακέτο σωτηρίας", μπορεί να ανέβει, ή αν η Κίνα μπει σε μεγάλη κρίση, η ICBC μπορεί να πέσει, όπως και οι υπόλοιπες μεγάλες Κινεζικές τράπεζες που βρίσκονται στο top-10.

Αλλά πέρα από αυτές τις μικρές ή μεγάλες αλλαγές, η γενικότερη τάση που ισχύει μακροπρόθεσμα είναι σαφής: Το κεφάλαιο μεταναστεύει προς Ασία, εκεί επενδύεται, εκεί συσσωρεύεται, και οι κεφαλαιοκράτες απαιτούν από τη Δύση να "κινεζοποιηθεί" όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να ξανάρθουν και να ξαναεπενδύσουν εδώ.

Την ίδια ώρα, ως επιδόρπιο:

Σε κινεζικά χέρια το κτίριο των Lloyds στο Σίτι

Οι Ασιάτες επενδυτές «επελαύνουν» στην Ευρώπη και τη Βρετανία ειδικότερα, εξαγοράζοντας εμβληματικά κτίρια, όπως το εικονιζόμενο. Στη φωτογραφία αποτυπώνεται το εντυπωσιακό εσωτερικό του ιστορικού οικοδομήματος των Lloyds στο Σίτι του Λονδίνου. Η δεύτερη μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία της Κίνας, Ping An Insurance, αντί 260 εκατ. στερλινών (301,8 εκατ. ευρώ) απέκτησε το εν λόγω κτίριο, το οποίο ταυτίζεται με τη γένεση του ασφαλιστικού κλάδου διεθνώς. Οι Lloyds ξεκίνησαν να γράφουν την ιστορία των ασφαλειών στα τέλη του 17ου αιώνα.

Επίσης, η Κίνα εξαγοράζει ένα ακόμα ορυχείο χαλκού, που το χρειάζεται για τη βιομηχανική ανάπτυξη της, την ίδια ώρα που οι ΗΠΑ εμφανίζουν ΚΑΙ σε αυτό τον τομέα σημάδια παρακμής: Συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ γιγαντώνονται φαινόμενα κλοπής χαλκού από καλώδια, ή και από μεταλλεία (το ίδιο αυτό φαινόμενο υπάρχει και στην Ελλάδα, με κλεψιές χάλκινων καλωδίων της ΔΕΗ, κτλ. Το φαινόμενο αυτό είναι κλασσικό σημάδι παρακμής, καθώς όταν ο κόσμος φτωχαίνει, το ρίχνει στις λεηλασίες για να επιβιώσει σε μία "light" έστω έκδοση του Mad Max. Κατά τα άλλα όμως, "η Δύση θα ανακάμψει, ενώ η Κίνα θα καταρρεύσει" - χαχαχα, δυστυχώς δεν είναι έτσι...).

China Molybdenum to Pay $820 Million for Rio Copper Mine

China Molybdenum Co. (3993), the nation’s second-biggest producer of the steelmaking material, agreed to pay $820 million for Rio (RIO) Tinto Group’s Northparkes mine to gain its first overseas copper asset.

Copper theft 'like an epidemic' sweeping US

Copper is such a hot commodity that thieves are going after the metal anywhere they can find it: an electrical power station in Wichita, Kan., or half a dozen middle-class homes in Morris Township, N.J. Even on a Utah highway construction site, crooks managed to abscond with six miles of copper wire.  Those are just a handful of recent targets across the U.S. in the $1 billion business of copper theft.

"There's no question the theft has gotten much, much worse," said Mike Adelizzi, president of the American Supply Association , a nonprofit group representing distributors and suppliers in the plumbing, heating, cooling and industrial pipe industries.

ΗΠΑ προς Γερμανία: Μην πάτε με Ρωσία-Κίνα, μείνετε με εμάς, και εμείς σας δίνουμε το τιμόνι του ΝΑΤΟ

Αυτός εδώ είναι ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Τόμας ντε Μεζιέρ, ο οποίος είναι φαβορί για τη θέση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ (σύμφωνα τουλάχιστον με το Spiegel).

Μέχρι τώρα, στο τιμόνι του ΝΑΤΟ είχαμε τον Ράσμουσεν (πρώην πρωθυπουργός της Δανίας) σε αυτή τη θέση, αλλά η θητεία του λήγει το επόμενο καλοκαίρι, και σιγά-σιγά πρέπει να δούμε ποιος θα τον αντικαταστήσει.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η θέση είναι ελαφρώς συμβολική, μιας και όλοι ξέρουν ότι στο ΝΑΤΟ κάνει κουμάντο η Αμερική.

Παρόλα αυτά, χρειάζεται ομοφωνία για να εκλεγεί κάποιος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ (μάλλον γι' αυτό πήρε τη θέση πχ ένας Δανός, μιας και ήταν μια σχετικά "ουδέτερη" υποψηφιότητα, που όλα τα κράτη-μέλη θα μπορούσαν να τη δεχτούν).

Επίσης, η θέση μπορεί να είναι ελαφρώς συμβολική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σημασία, ειδικά αν είναι να την αναλάβει ένας άνθρωπος που προέρχεται από μια μεγάλη δύναμη, όπως είναι η Γερμανία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γερμανία σνόμπαρε τις τελευταίες ΝΑΤΟικές εκστρατείες, με αποκορύφωμα την εκστρατεία στη Λιβύη, όπου ουσιαστικά τάχθηκε...με το μέρος της Ρωσίας και της Κίνας!

Εμείς άλλωστε έχουμε εδώ και χρόνια μιλήσει τη στροφή αυτή της γερμανάις, που βλέπει την Αμερική να παρακμάζει, και παράλληλα βλέπει ότι έχει τη δυνατότητα να ανέβει πολύ στο παγκόσμιο γίγνεσθαι αν συμμαχήσει με την άλλη πλευρά:

Η Ρωσία θα δώσει στη Γερμανία ενέργεια, σε αντάλλαγμα με τεχνογνωσία, ενώ η Κίνα είναι η "αγορά του μέλλοντος", καθώς δημιουργεί μια δική της μεσαία τάξη, η οποία θα καταναλώνει τις γερμανικές εξαγωγές (μιας και η υπόλοιπη Ευρώπη και η Αμερική φτωχαίνουν και δεν μπορούν πλέον να το κάνουν αυτό). Σε αντάλλαγμα, η Γερμανία θα λάβει στήριξη για το ευρώ, που το προορίζει ως το νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα αντί για το δολάριο.

Όλα αυτά οι Αμερικάνοι τα βλέπουν προφανώς με ανησυχία, και πιθανολογώ ότι αυτή είναι η αιτία που δέχονται να αναλάβει η Γερμανία την προεδρία του ΝΑΤΟ (παρότι τα τελευταία χρόνια δεν πειθαρχεί και πολύ, σε αντίθεση πχ με Αγγλία ή έστω τη Γαλλία, που πειθαρχούν πολύ περισσότερο, αλλά προφανώς αυτές οι χώρες δε χρειάζονται δωροδοκίες, σε αντίθεση με τη Γερμανία, που της κάνουν αυτή την προσφορά, ώστε να καταφέρουν να την πείσουν να μην αυτομολήσει στο στρατόπεδο της Ρωσίας-Κίνας).

Φαβορί ο γερμανός υπ. Αμυνας για το τιμόνι του ΝΑΤΟ

Φαβορί στην κούρσα για τη θέση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ είναι ο υπουργός Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ της Γερμανία, σύμφωνα με το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Der Spiegel.

Ο Ντε Μεζιέρ, μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της καγκελαρίου Άγγελας Μέρκελ, θεωρείται φαβορί για να διαδεχθεί τον πρώην πρωθυπουργό της Δανίας Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, η πενταετής θητεία του οποίου λήγει το ερχόμενο καλοκαίρι, προστίθεται στο περιοδικό.
Ωστόσο άλλοι υποψήφιοι --ανάμεσά τους ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι, ο βέλγος υπουργός Άμυνας Πίτερ Ντε Κρεμ και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Φράνκο Φρατίνι-- αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για να εξασφαλίσουν την έγκριση και των 28 χωρών μελών του ΝΑΤΟ, υπογραμμίζει το περιοδικό.
 
Το γερμανικό υπουργείο Άμυνας δεν σχολίασε το δημοσίευμα.
 
Η Μέρκελ και το υπουργείο Άμυνας, καθώς και το αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, έχουν δώσει σιωπηρά την έγκρισή τους για να ανακοινώσει ο ντε Μεζιέρ την υποψηφιότητά του μετά τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, προσθέτει.

Ο 59χρονος ντε Μεζιέρ, ο οποίος είναι υπουργός Άμυνας από το Μάρτιο του 2011, βρέθηκε αντιμέτωπος με σκάνδαλα, ανάμεσα στα οποία τα ερωτήματα για ένα διαγωνισμό προμήθειας ελικοπτέρων, τα προβλήματα με το μαχητικό Eurofighter Typhoon και η δαπανηρή ακύρωση του προγράμματος μη επανδρωμένων αεροπλάνων Euro Hawk. (σ.σ. έλα μωρέ, αυτά δεν πολυμετράνε, σιγά μην ασχοληθούμε με μερικά τέτοια "σκανδαλάκια" και φαγωμένα λεφτά)

 
Αν επιλεγεί, ο ντε Μεζιέρ θα είναι μόλις ο δεύτερος Γερμανός που θα ηγηθεί της συμμαχίας αφότου αυτή ιδρύθηκε το 1949. Ο πολιτικός της CDU Μάνφρεντ Βέρνερ είχε διατελέσει γενικός γραμματέας από το 1988 ως το 1994.

Τέλος πάντων, θα δούμε περισσότερα μετά τις γερμανικές εκλογές, καθώς είναι φανερό ότι η Μέρκελ θέλει πρώτα να πάρει μια "φρέσκια εντολή από τους ψηφοφόρους", ώστε μετά να προωθήσει πιο αποφασιστικά τα όποια σχέδια έχει στα μυαλό της.

Έως τότε, ας δούμε μία ακόμα εξέλιξη σχετικά με τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ, από το μέτωπο του Αφγανιστάν. Η Γερμανία είχε στείλει αρκετούς στρατιώτες εκεί, και ήταν να τους φέρει πίσω το 2014. Είχε όμως παραδεχτεί πριν μερικούς μήνες ότι τελικά θα συνεχίσει να έχει στρατό στο Αφγανιστάν μέχρι το 2019 (το είχαμε σχολιάσει και εμείς εδώ), και μάλιστα το Spiegel σημείωνε τότε σε σχετικό του άρθρο ότι "They [the German government] are now hoping that the announcement of a major Bundeswehr mission after most troops return home in 2014 will be more or less forgotten by the time the [election] campaign enters its critical phase."

Δηλαδή η Γερμανία ήλπιζε ότι το θέμα θα έχει ξεχαστεί μέχρι να έρθει το φθινόπωρο των εκλογών. 

Και πράγματι έτσι είναι, το θέμα έχει περάσει σε εντελώς δεύτερη μοίρα, ειδικά εκτός Γερμανίας - άλλωστε "ο κόσμος καίγεται", με μέτρα όπως πχ οι κατασχέσεις σπιτιών, κτλ, και δεν υπάρχει η πολυτέλεια να ασχοληθεί με τίποτα άλλο (για να είμαι ειλικρινής, κανονικά θα έπρεπε και εγώ να γράφω κάτι για τέτοια θέματα, αλλά αφενός έχω ήδη γράψει για αυτά, και αφετέρου δε βλέπω και "φως στο τούνελ". Είναι ηττοπαθής η λογική μου, και το ξέρω, αλλά δε θέλω και να κοροϊδεύω ότι τάχα μπορούν να γίνουν πολλά από μια αριστερά τύπου Αλαβάνου, κτλ, οπότε αντί να λέω μεγάλα λόγια, να βγάζω φωνές χωρίς αντίκρυσμα, να πουλάω πόνο και συγκίνηση, κτλ, προτιμώ τουλάχιστον να γράφω κυρίως για τα διεθνή, ώστε να βλέπουμε που πάει ο κόσμος, και να μαθαίνουμε και μερικά βασικότερα πράγματα (όπως πχ το ρόλο του χρυσού), όσο βέβαια μπορώ και εγώ να καταφέρω κάτι τέτοιο).

Τέλος πάντων, η Γερμανία θα μείνει στο Αφγανιστάν, και μάλιστα χθες το Spiegel δημοσίευσε ένα νέο άρθρο για το θέμα, στο οποίο ουσιαστικά διατύπωνε τον γερμανικό προβληματισμό για το τι ακριβώς θα κάνει η Αμερική: Η Γερμανία δέχτηκε να μείνει στο Αφγανιστάν, αλλά προφανώς θέλει και από την Αμερική να συνεχίσει και αυτή να κάνει το ίδιο, αλλιώς τι να κάνει μόνη της;

Η κυβέρνηση Ομπάμα είχε αφήσει κάτι υπόνοιες ότι θα τα μάζευε και θα έφευγε, και αυτό προφανώς δεν άρεσε στους Γερμανούς. Αμέσως όμως η Αμερική απάντησε, υποσχόμενη ότι θα παραμείνει και αυτή στο Αφγανιστάν.

Ας δούμε τα δύο άρθρα, πρώτα το άρθρο του Speigel, και μετά ένα άρθρο της Wall Street Journal με την απάντηση των ΗΠΑ:

Troop Withdrawal: Aid Groups Warn of Afghan Security Vacuum

The looming end of NATO operations in Afghanistan is creating a security vacuum that puts the entire purpose of the international mission at risk. Aid groups may have to scale down their operations, and Berlin is alarmed at US threats of total withdrawal.

Berlin has watched on with mounting concern as US President Barack Obama has threatened Afghan President Karzai with the "zero option" -- a complete withdrawal of US forces from the Hindu Kush by 2015. A complete American withdrawal would scupper all plans for a stable Afghanistan and would require the Bundeswehr, too, to fundamentally revise its planning.

This April, German Defense Minister Thomas de Maizière announced the possibility of up to 800 Bundeswehr soldiers remaining in Afghanistan beyond the end of 2014, as part of an international training mission. But that would be impossible without US participation. "If the Americans withdraw, no German involvement will be possible," says Omid Nouripour, the Green Party's defense policy specialist. The "zero option" requires "closer consideration," believes fellow Green Party politician and Bundestag defense committee member Katja Keul.

The prevailing mood in Berlin is one of uncertainty. The heart of the problem is that it isn't clear whether American soldiers will remain in Afghanistan beyond 2014, and if so, how many. Without a reliable number, it is impossible for NATO's headquarters to make reasonable plans for the continuing mission.

 Εδώ η (άμεση) απάντηση των ΗΠΑ:

NATO General: No To Zero

There’s been some buzz recently about the notion of a “zero option” in Afghanistan, meaning North Atlantic Treaty Organization forces would withdraw completely after their mission there ends in 2014, leaving not even a residual force.

But Philip Breedlove, the new commander of NATO forces, made it clear Tuesday he’s pushing ahead with earlier plans for a force of 8,000 to 12,000 to stay in Afghanistan after 2014 to train and support the Afghan military.

“What is not in question is that we have all said we have a commitment to Afghanistan post-2014, and our presence there is absolutely required post-2014,” Gen. Breedlove told a small group of reporters at NATO’s operational headquarters in Mons, Belgium.

“Notice I didn’t say we were leaving Afghanistan. We’re not,” he said. “We’ve all made a commitment to Afghanistan. We will be there.”

---

Για το τέλος, ένα ακόμα "θεματάκι" για τις σχέσεις Γερμανίας-ΗΠΑ, που συνεργάζονταν στο πρόγραμμα παρακολούθησης της NSA  - θυμίζουμε και ένα άρθρο που είχαμε γράψει με τίτλο "Γερμανία:Αίσχος οι υποκλοπές των ΗΠΑ (αλλά τις κάνουμε και εμείς γιατί βολεύουν)"

NSA and the Germans 'In Bed Together'

In an interview, Edward Snowden accuses the National Security Agency of partnering with Germany and other governments in its spying activities. New information also indicates close working ties between the German foreign intelligence agency and the American authority.

German Intelligence Used NSA Spy Program

Angela Merkel and her ministers claim they first learned about the US government's comprehensive spying programs from press reports. But SPIEGEL has learned that German intelligence services themselves use one of the NSA's most valuable tools.

Μέρκελ: Στηρίζει τη συνεργασία των υπηρεσιών πληροφοριών με τις ΗΠΑ

Μια χώρα χωρίς υπηρεσίες πληροφοριών θα ήταν «υπερβολικά ευάλωτη», δήλωσε η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, αναφερόμενη στην υπόθεση παρακολουθήσεων από την αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) και τόνισε ότι οι ΗΠΑ είναι ο πιο πιστός σύμμαχος της Γερμανίας εδώ και δεκαετίες (σ.σ. χαχαχαχα!), ενώ απέρριψε την σύγκριση της δράσης των μυστικών υπηρεσιών με αυτήν της Στάζι.

Την ίδια ώρα:

The NSA Has Inserted Its Code Into Android OS, Or Three Quarters Of All Smartphones

Over a decade ago, it was discovered that the NSA embedded backdoor access into Windows 95, and likely into virtually all other subsequent internet connected, desktop-based operating systems. However, with the passage of time, more and more people went "mobile", and as a result the NSA had to adapt. And adapt they have: as Bloomberg reports, "The NSA is quietly writing code for Google’s Android OS."

Google spokeswoman Gina Scigliano confirms that the company has already inserted some of the NSA’s programming in Android OS. "All Android code and contributors are publicly available for review at source.android.com." Scigliano says, declining to comment further.

NSA tool collects 'nearly everything a user does on the internet'

A top secret National Security Agency program allows analysts to search with no prior authorization through vast databases containing emails, online chats and the browsing histories of millions of individuals, according to documents provided by whistleblower Edward Snowden.
The NSA boasts in training materials that the program, called XKeyscore, is its "widest-reaching" system for developing intelligence from the internet.

Έχετε αλουμινένια παράθυρα;Πίνετε κόκα-κόλα από αλουμινένια κουτάκια;Αν ναι,τότε η JP Morgan βγάζει κέρδος από εσάς

Μέσα στον γενικότερο καταιγισμό μέτρων και σκανδάλων, υπήρξε μια είδηση που την ξεχωρίσαμε, γιατί δείχνει ξεκάθαρα πόσο πολύ έχουν ξεφύγει οι τράπεζες, πόσο πολύ ελέγχουν πλέον την παραγωγή, και πόσο μονοπωλιακή είναι η θέση τους στην αγορά (με αποτέλεσμα να ανεβάζουν τις τιμές πολύ παραπάνω, τσεπώνοντας ένα σωρό κέρδη εις βάρος των "ανυποψίαστων κορόιδων").

Όπως λοιπόν αποκαλύφθηκε, η JP Morgan, αλλά και άλλες μεγάλες τράπεζες, ελέγχουν πλέον [και] την παγκόσμια αγορά αλουμινίου. Όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο, υπάρχει εδώ και κάποια χρόνια ένας νόμος που επιτρέπει στις τράπεζες να επενδύουν στις αγορές πρώτων υλών-εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα να ελέγχουν πχ την αγορά τροφίμων, την αγορά χρυσού, ακόμα και την αγορά αλουμίνιου.

Στο πρόσφατο σκάνδαλο που ξέσπασε αυτές τις μέρες, αποκαλύφθηκε ο τρόπος που η JP Morgan και οι υπόλοιποι προκαλούσαν τεχνητή έλλειψη αλουμινίου στις παγκόσμιες αγορές, αυξάνοντας έτσι την τιμή του (και άρα και τα κέρδη τους):

Καταρχήν λοιπόν, οι τράπεζες αγόραζαν μεγάλες ποσότητες αλουμινίου, και τις αποθήκευαν στις αποθήκες τους, προκαλώντας έλλειψη στην αγορά. Βέβαια, υπάρχει ένας νόμος που ορίζει ότι πρέπει υποχρεωτικά οι κάτοχοι αυτών των πρώτων υλών να μετακινούν τουλάχιστον 3.000 τόνους σε καθημερινή βάση από την αποθήκη, ώστε να μην μπορούν να προκαλέσουν αυτές τις τεχνητές ελλείψεις.

Προκειμένου οι τράπεζες να παρακάμψουν αυτό το νόμο, είχαν έναν στόλο από φορτηγά, που σε καθημερινή βάση μετέφερε 3.000 τόνους αλουμινίου...από τη μία αποθήκη της τράπεζας στην άλλη!

Έτσι, οι τράπεζες ήταν νομότυπες, διότι όντως μετέφεραν την ποσότητα που όριζε ο νόμος από την αποθήκη τους, αλλά τη μετέφεραν...σε μία άλλη αποθήκη τους, προκαλώντας έλλειψη αλουμινίου στην αγορά, μιας και οι τράπεζες κατέχουν πλέον ένα τεράστιο μέρος της παραγωγής αλουμινίου (είναι μονοπώλια/ολιγοπώλια) ==> Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει αρκετό αλουμίνιο στην αγορά για να καλύψει τη ζήτηση, η τιμή του ανεβαίνει, και οι τράπεζες τσεπώνουν αμύθητα κέρδη από τα κορόιδα που αναγκάζονται να τους πληρώνουν αυξημένες τιμές.

Δείτε περισσότερα στο σατυρικό αυτό βιντεάκι για το θέμα:

The Daily Show with Jon Stewart
Get More: Daily Show Full Episodes,Indecision Political Humor,The Daily Show on Facebook

Την ίδια ώρα, η JP Morgan έφαγε ένα ακόμα πρόστιμο, αυτή τη φορά για μανιπιουλάρισμα της αγοράς ενέργειας.

Το Ζerohedge δημοσίευσε μάλιστα και ένα άρθρο-λίστα με όλα τα πρόστιμα που έχει φάει η συγκεκριμένη τράπεζα τα δύο τελευταία χρόνια, συνολικού ύψους 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Με τέτοια πρόστιμα, θα νόμιζε κανείς ότι η JP Morgan θα είχε σοβαρά νομικά προβλήματα, και θα την είχαν ήδη κλείσει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με τόσα λεφτά που έχει πληρώσει σε πρόστιμα θα είχε βάλει λουκέτο. Δεν είναι έτσι όμως:

Η JP Morgan, όπως και οι υπόλοιπες μεγάλες τράπεζες δίνουν τεράστρια ποσά για να ελέγχουν τα λόμπι των γερουσιαστών, υπουργών και άλλων κρατικών αξιωματούχων. Μάλιστα, πολλοί υπουργοί, γραμματείες, κτλ, ειδικά στο υπουργείο οικονομικών είναι πρώην στελέχη αυτών των μεγάλων τραπεζών. Οπότε η JP Morgan όχι μόνο δεν έχει προβλήματα με την κυβέρνηση, αλλά τσεπώνει και κανά "πακέτο σωτηρίας" όταν χρειάζεται!

Όσο για τα πρόστιμα, αυτά κυριολεκτικά είναι "για τα μάτια του κόσμου": Το ποσό των 7 δις $ που έχει πληρώσει η JP Morgan τα τελευταία δύο χρόνια ακούγεται μεγάλο, αλλά στην πραγματικότητα η JP Morgan έχει βγάλει υπερπολλαπλάσια κέρδη μέσω των μονοπωλιακών πρακτικών της. 

Για παράδειγμα, το Zerohedge σημειώνει σε άρθρο του ότι η JP Morgan έφαγε τώρα ένα πρόστιμο ύψους 400 εκατομμυρίων για το μανιπιουλάρισμα της αγοράς ενέργειας, αλλά τα κέρδη που θα έχει από αυτό το πράγμα είναι περίπου...99.5 δισεκατομμύρια!!!

JPMorgan Accused By FERC Of Manipulating Power Market, To Be Fined $400 Million

a $400MM fine (on $99.5 billion in projected 2013 revenues, or about 0.4%) and all is well - for the SAC watchers, this is roughly how much worth of tuna (and sometime whale) the firm orders for its Hamptons' parties.

Με άλλα λόγια, η JP Morgan θα πληρώσει σε πρόστιμο μόλις το 0.4% των κερδών της, και θα κρατήσει στην τσέπη της όλα τα υπόλοιπα. Όπως καταλαβαίνετε, το πάρτι θα συνεχιστεί κανονικότατα λοιπόν, στην υγειά των κορόιδων, που πληρώνουν πανάκριβα ακόμα και το...αλουμίνιο (ήμαρτον), προκειμένου να γλεντοκοπάνε οι τραπεζίτες της αριστοκρατίας του χρήματος.

 

Ανεργία; Φτώχεια; Μιζέρια; Εμείς μια χαρά τα βλέπουμε όλα, περνάμε τέλεια!

Την ίδια ώρα, υπάρχει πάντως αυξανόμενη πίεση εναντίον των τραπεζών, και πλέον η κυβέρνηση σκέφτεται να απαγορεύσει στις τράπεζες να εμπορεύονται πρώτες ύλες-εμπορεύματα. Βέβαια, όσο οι τράπεζες χρηματίζουν -νόμιμα κιόλας- τα κυβερνητικά στελέχη μέσω των λόμπι, όλα αυτά θα μένουν στα χαρτιά, ή θα υπάρχουν παραθυράκια ώστε οι τράπεζες να συνεχίζουν να θησαυρίζουν εις βάρος όλων των υπολοίπων.

Μόνη πραγματική λύση λύση είναι ο έλεγχος της παραγωγής να περάσει στα χέρια των εργατών, των παραγωγών του πλούτου, με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Όσο υπάρχει ατομική ιδιοκτησία, τόσο θα σχηματίζονται μονοπώλια από "πετυχημένους επιχειρηματίες", που βλέπουμε καθημερινά πλέον τι ακριβώς "καταφέρνουν", από τα εργοστάσια-κάτεργα της Ασίας με τους πολύ "ανταγωνιστικούς" εργάτες, μέχρι το μανιπιουλάρισμα της τιμής των τροφίμων, των μετάλλων, της ενέργειας, των πρώτων υλών, και ποιος ξέρει τι άλλο.

Έως τότε, ας δούμε την είδη για την προσπάθεια περιορισμού των τραπεζών από την κυβέρνηση  -χωρίς βέβαια να έχουμε αυταπάτες ότι τάχα αυτά θα δώσουν όντως λύση στο πρόβλημα:

Fed rethinks move allowing banks to trade physical commodities

The U.S. Federal Reserve is "reviewing" a landmark 2003 decision that first allowed regulated banks to trade in physical commodity markets, it said on Friday, a move that may send new shockwaves through Wall Street.

While it is well known that the Fed is considering whether or not to allow banks including Morgan Stanley and JPMorgan to continue owning trading assets like oil storage tanks or metals warehouses, Friday's one-sentence statement suggests that it is also reconsidering the full scope of banks' activities in physical markets, which help generate billions in profits.

The statement comes amid growing political and consumer scrutiny of Wall Street's role in commodity markets amid complaints about ownership of metals warehouses and record fines against Barclays and potentially JPMorgan over allegations that they manipulated U.S. power markets.

On Tuesday the Senate Banking Committee is holding its first hearing on the issue, asking if banks should be allowed to control power plants, warehouses and oil refineries.

Εδώ και μια ανακοίνωση της JP Morgan ότι θα σταματήσει να εμπορεύεται πρώτες ύλες-εμπορεύματα (τουλάχιστον όχι ευθέως...):

Under siege, JPMorgan to quit physical commodities

JPMorgan Chase & Co is exiting physical commodities trading, the bank said in a surprise statement on Friday, as Wall Street's role in the trading of raw materials comes under unprecedented political and regulatory pressure.

After spending billions of dollars and five years building the banking world's biggest commodity desk, JPMorgan said it would pursue "strategic alternatives" for its trading assets that stretch from Baltimore to Johor, and a global team dealing in everything from African crude oil to Chilean copper.

The firm will explore "a sale, spinoff or strategic partnership" of the physical business championed by commodities chief Blythe Masters, the architect of JPMorgan's expansion in the sector and one of the most famous women on Wall Street. The bank said it will continue to trade in financial commodities such as derivatives and precious metals.

Pressured by tougher regulation and rising capital levels, JPMorgan joins other banks such as Barclays PLC and Deutsche Bank in a retreat that marks the end of an era in which investment banks across the world rushed to tap into volatile markets during a decade-long price boom.

But JPMorgan is the first big player to exit physical commodities entirely and attention will now turn to Morgan Stanley and Goldman Sachs, which face similar pressures.

Διεθνείς εξελίξεις από χρηματαγορές, χρυσό, ενέργεια

Δεν υπάρχει πολύς χρόνος, οπότε θα δούμε "στα γρήγορα" κάποιες διεθνείς εξελίξεις, με πρώτη και καλύτερη τις δηλώσεις του μεγαλοεπενδυτή Jim Rogers, ο οποίος ορθά-κοφτά είπε ότι τα ρεκόρ των χρηματιστηρίων σε όλο τον κόσμο είναι φούσκα: Οι μετοχές ανεβαίνουν όχι διότι υπάρχει παραγωγή πλούτου, αλλά γιατί οι κεντρικές τράπεζες τυπώνουν νόμισμα, το δίνουν στην "αριστοκρατία του χρήματος", και έτσι δημιουργείται μια τεχνητή κατάσταση ευημερίας στις χρηματαγορές, που όμως σιγά-σιγά ροκανίζει την αξία των νομισμάτων, και όταν αυτό αποκαλυφθεί, θα ξεσπάσει χαμός:

Rogers: Οι παγκόσμιες αγορές έχουν μετατραπεί σε μια τεράστια «φούσκα» - Θα σκάσει σύντομα, προκαλώντας τεράστια προβλήματα - Εκτός πραγματικότητας οι συνθήκες

Ο κόσμος είναι μια τεράστια «φούσκα» και θα σκάσει σύντομα, προκαλώντας τεράστια προβλήματα, προειδοποιεί ο Jim Rogers, ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές παγκοσμίως.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, όλες οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες στον κόσμο, τυπώνουν ταυτόχρονα χρήματα, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Rogers.

Παρά το γεγονός ότι ο διάσημος μεγαλοεπενδυτής παραμένει ανένδοτος όσον αφορά τις θετικές προοπτικές για τη γεωργία, το γεγονός ότι "όλος ο κόσμος προσπαθεί να υποτιμήσει το νόμισμά του, παράγει ένα «σημαντικό χάσμα» μεταξύ των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και την οικονομική πραγματικότητα.

Οι μετοχές βρίσκονται σε νέα υψηλά, τα οποία δεν βασίζονται στην πραγματικότητα. Όλη αυτή η κατάσταση θα έχει πολύ άσχημη κατάληξη και πρόκειται για πολύ επικίνδυνες στιγμές,  σημειώνει ο διάσημος μεγαλοεπενδυτής.

 

Την ίδια ώρα, το bloomberg μας πληροφορεί ότι τα ξένα κράτη έχουν πλέον περικόψει κατά πολύ τις αγορές αμερικανικών ομολόγων, διότι δεν τα θεωρούν πλέον και τόσο ασφαλή (γιατί άραγε;).

Στην πραγματικότητα, η Αμερική βέβαια θα ξεπληρώσει πλήρως όλα όσα χρωστάει στους κατόχους αυτών των ομολόγων - μην ανησυχείτε γι' αυτό. Το θέμα είναι ότι η Αμερική θα τους ξεπληρώσει όλους...τυπώνοντας δολάρια "από το πουθενά" (δηλαδή χωρίς να αντιστοιχούν σε πραγματικό πλούτο, σε χρυσό ή σε παραγωγή εμπορευμάτων/υπηρεσίων), δηλαδή θα τους ξεπληρώσει σε ένα νόμισμα που θα έχει πληθωριστεί μέχρι αηδίας, με αποτέλεσμα η αξία του να κατρακυλήσει. Όσο περισσότερο το καταλαβαίνουν αυτό οι υπόλοιποι, και όσο περισσότερο προετοιμάζονται για την απάντηση τους (αγοράζοντας πχ χρυσό), τόσο θα απομακρύνται από τα αμερικανικά ομόλογα...

[Παρεμπιπτόντως, αυτό θα οδηγήσει τις ΗΠΑ στο να τυπώσουν ακόμα περισσότερα δολάρια, κι ας λένε ότι θα σταματήσουν. Αν οι ξένοι δεν τους δανείζουν λεφτά αγοράζοντας τα ομόλογα τους, τότε τι άλλη επιλογή έχουν οι Αμερικάνοι για να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους, εκτός από το να τυπώσουν δολάρια;]

Βέβαια, η πλήρης εγκατάλειψη του δολαρίου είναι άγνωστο πότε θα γίνει, και δεν αποκλείεται καθόλου να δούμε τα υπόλοιπα κράτη να στηρίζουν προς το παρόν το δολάριο, και να ξαναρχίσουν να αγοράζουν δολάρια - προς το παρόν. Αλλά αυτό είναι προσωρινό, μέχρι δηλαδή να ετοιμαστούν για την τελική τους επίθεση, και τίποτα παραπάνω.

Treasuries Not Safe Enough as Foreign Purchase Pace Slows

Foreign investors, the bulwark of the U.S. government bond market as it more than doubled in size during the financial crisis, are adding Treasuries at the slowest pace since 2006 amid the worst rout in four years.

Είπαμε πριν ότι η Αμερική θα ξεπληρώσει πλήρως όλους όσους επένδυσαν σε αυτή, αγοράζοντας τα ομόλογα τους. Αλλά θα τους ξεπληρώσει σε πληθωρισμένα δολάρια.

Αυτό είναι ουσιαστικά "μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε". Το ίδιο είναι περίπου και με την αγορά χρυσού, με τους κατόχους του paper gold να στρέφονται με μαία στον πραγματικό χρυσό, γυρίζοντας την πλάτη τους στον paper gold, διότι απλούστατα δεν πιστεύουν πλέον ότι η τράπεζα θα τηρήσει την υπόσχεση της για να τους δώσει χρυσό όταν το ζητήσουν (γιατί δεν έχει αρκετό χρυσό για να δώσει σε όλους τους κατόχους Paper gold).

Δείτε εδώ ένα άρθρο του Reuters σχετικά με το θέμα, που αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η ζήτηση για πραγματικό χρυσό (physical gold) ξεπερνά πλέον κατά πολύ την προσφορά, και αυτό οδηγεί σε ένα "bank run" στις τράπεζες χρυσού: 

Gold futures hiccup indicates demand outpacing supply

A dislocation in the gold futures market indicating that demand for physical delivery of the metal is now far outweighing supply has intensified in recent weeks, increasing concern in the market that the change may not be a momentary blip and participants may have become over-leveraged.

"What is happening now is that the absolutely inevitable 'run' on the 100:1 leveraged bullion banking system is truly underway."

The current dislocation indicates that holders of gold futures have begun demanding delivery. But because of the large amount of leverage in the market, participants are not able to deliver on their obligations. (σ.σ. για όσους δεν κατάλαβαν, το άρθρο λέει ότι ολοένα και περισσότεροι κάτοχοι Paper gold ζητούν πλέον πραγματικό χρυσό, αλλά οι τράπεζες δε μπορούν να τους εξυπηρετήσουν όλους, λόγω της μεγάλης μόχλευσης (leverage) που υπάρχει. Πχ αν μία τράπεζα έχει στην κατοχή της 100 τόνους χρυσού, έχει πουλήσει 1000 τόνους paper gold, και τώρα άντε να εξυπηρετήσει όλους αυτούς τους πελάτες)

"More and more people want their gold today, at a higher price, no matter that they can buy a future much cheaper," said Guillermo Barba, economist at the New Austrian School of Economics in Mexico.

"The actual message of the backwardation is that there is behind the curtains a lack of confidence in the fiat monetary system, a de facto rejection of paper money by some people who prefer the real money (gold and silver)," said Barba.

"That's why a fall or rise in gold prices is not so relevant anymore. The monetary 'fire alarm' message, courtesy of the relationship between spot and futures prices, is: run for your gold, there is not enough for all."

Την ίδια ώρα, στην μεγαλύτερη αγορά [paper] gold παγκοσμίως, την COMEX, τα διαθέσιμα αποθέματα πραγματικού χρυσού "καταβροχθίζονται" πλέον, με τη JP Morgan να έχει στη διάθεση της λίγο πάνω από έναν τόνο όλον κι όλον (αρνητικό ρεκόρ):

JPM Eligible Gold Plummets By 66% In One Day To Just Over 1 Tonne, Total Gold At Fresh All Time Low

[...] a whopping 90,311 ounces of eligible gold were withdrawn, accounting for a massive 66% of the firm's entire inventory of non-Registered gold, and leaving a token 46K ounces, or a little over 1 tonne in JPM's possession.

Τα νομίσματα είναι μια μορφή πίστωσης προς την οικονομία του κράτους που τα εκδίδει: Αν πχ πιστεύει κάποιος ότι η Αμερική θα παράγει στο μέλλον αρκετό πλούτο για να καλύψει τα χρέη και τα ελλείμματά της, τότε το δολάριο είναι μια καλή επένδυση. Τι γίνεται όμως αν ο κόσμος δεν το πιστεύει πλέον αυτό; Μήπως η σταθερότητα του χρυσού γίνεται προτιμότερη;

Τα κράτη βέβαια, ειδικά η Αμερική και οι σύμμαχοι της (Ιαπωνία, Αγγλία), προσπαθούν με κάθε τρόπο να συντηρήσουν το "στάτους κβο", και έχουμε εξηγήσει το πως νοικιάζουν το χρυσό τους στις τράπεζες, ώστε αυτές να το μοχλεύσουν και να πουλήσουν μετά πολλαπλάσιες ποσότητες paper gold στην αγορά.

Θα δούμε τι θα κάνει και η Ευρώπη (Γερμανία) βέβαια, όπως θα δούμε τι θα κάνουν η Κίνα, η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία, κτλ: Η Γερμανία έχει προς το παρόν εκλογές, και το 2014 έχουμε την ανανέωση (ή μη) της συνθήκης της Ουάσινγκτον από την ΕΚΤ. Όσο για τις υπόλοιπες δυνάμεις, θα δούμε για πόσο ακόμα θέλουν να μαζεύουν χρυσό, να προετοιμάζουν το εσωτερικό τους, κτλ 9πχ η Κίνα δημιουργεί στο εσωτερικό της μια μεσαία τάξη, ώστε να κάνει αυτή την κατανάλωση, τώρα που η Δύση φτωχαίνει και δεν μπορεί να απορροφήσει τις κινεζικές εξαγωγές).

Προς το παρόν, η Αγγλία φαίνεται να έκανε μια κίνηση στήριξης του paper gold, καθώς ξαφνικά αποκαλύφθηκε ότι λείπουν "μυστηριωδώς" αρκετοί τόνοι χρυσού άλλων χωρών που φυλάει στα θησαυροφυλάκια της - προφανώς τους δάνεισε στις τράπεζες για να στηρίξει τον paper gold:

Bank of England refuses comment on huge discrepancy in custodial gold reports

The Bank of England refuses to explain what appears to be a huge discrepancy in its accounting of the gold it holds in custody, a difference of as much as 1,200 tonnes between the total reported in the bank’s annual report in February and the total reported in a “virtual tour” of the bank posted this month at the bank’s Internet site.

---

Για το τέλος, θα δούμε και κάτι από τους πετρελαιάδες της Σαουδικής Αραβίας, παρότι δεν ταιριάζει και τόσο με το υπόλοιπο άρθρο, και κανονικά θα έπρεπε να γράψουμε ξεχωριστό κείμενο. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος, και επίσης οι κινήσεις της Σαουδικής Αραβίας ΔΕΝ είναι και τόοοσο άσχετες με τις χρηματαγορές όσο ίσως να νομίζετε:

Σε ένα άρθρο της Telegraph λοιπόν, βλέπουμε ένα γεγονός που θα πρέπει να προκαλεί μεγάλη απορία και έκπληξη σε όσους ακόμα νομίζουν ότι τάχα "η Σαουδική Αραβία είναι υποταγμένη στους Αμερικάνους". Εμείς βέβαια έχουμε άλλη άποψη, και το έχουμε γράψει, μιας και τα οικονομικά συμφέροντα της Σαουδικής Αραβίας την οδηγούν μακρυά από το δολαριακό καθεστώς για το πετρέλαιο, και άρα μακρυά από την Αμερική.

Όπως λοιπόν αναφέρει η Telegraph, με εμφανή προβληματισμό για την εξασθένηση της επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή, η Σαουδική Αραβία αποφάσισε να στρέψει τους [κινεζικής κατασκευής] πυραύλους της εναντίον του Ιράν...και του Ισραήλ. Αν η Σαουδική Αραβία είναι τόσο υποδουλωμένη στους Αμερικάνους, τότε γιατί στρέφει πυραύλους εναντίον του Ισραήλ; Γιατί δεν παίρνει το μέρος του; Μήως γιατί, εκτός όλων των άλλων, έχει και η Σ. Αραβία το ίδιο πρόβλημα που έχει και το Ιράν με το πληθωριζόμενο δολάριο, και κατά βάθος θέλει και αυτή να το απορρίψει;

Saudi Arabia throws down a gauntlet by targeting missiles at Iran and Israel

These days, rather than looking to Uncle Sam to protect their interests, the Saudis realise they are very much on their own. As the Obama administration’s inept handling of last week’s removal of Egypt’s first democratically elected government has demonstrated, not even a military coup in one of its most important regional allies will evoke much of a response from the White House. 

Indeed, with President Barack Obama determined not to allow the US to be drawn into any of the region’s poisonous disputes, whether Syria’s brutal civil war or the continuing controversy over Iran’s nuclear programme, former staunch American allies such as the Saudis have come to the reluctant conclusion that, so far as their own security is concerned, they must be more self-sufficient in protecting their interests.

 This certainly explains the revelations by IHS Jane’s Intelligence Review that recent satellite intelligence photographs show the Saudis have built a new missile base deep in the desert, stocked with powerful Chinese-made DF3 surface-to-surface missiles with a range of 1,500 to 2,000 miles, which are targeted at Israel and Iran.

The fact that the Saudis find it necessary to point missiles at Israel is itself an alarming indictment of the Obama administration’s decision to turn its back on an erstwhile ally. If America were fully engaged in taking care of its allies, then there would be no need for the Saudis to target Israel. After all, as the recent WikiLeaks disclosures revealed, the Saudis share the same strategic objective as Israel: persuading the US to launch military action to destroy Iran’s nuclear programme – or, as one Saudi diplomat elegantly put it, to “cut off the head of the snake”. But with the Obama administration absent, the Saudis believe they have no option but to defend themselves against potential Israeli aggression.

That missiles are also directed towards military targets in Iran should not come as a major surprise. The Saudis are rightly concerned about the obsession Iran’s ayatollahs have with arming themselves with nuclear weapons. Just having the capability to produce nuclear weapons would give Tehran a distinct advantage in its long-standing ambition to become the dominant regional power.
 
It is for this reason that, were the ayatollahs to press ahead with making nuclear weapons, the Saudis would respond immediately by buying an off-the-shelf device from Pakistan, whose nuclear arsenal has in the past received Saudi funding. The Middle East would then be plunged into a nuclear arms race.

Μην ψαρώνετε βέβαια από την "στρατιωτικού" τύπου ανάλυση της Telegraph - το παιχνίδι δεν είναι μόνο στρατιωτικό, είναι και οικονομικό (τι να κάνουμε, έτσι είναι). Η Σαουδική Αραβία είναι και αυτή στο παιχνίδι του χρυσού, αγοράζοντας στα μουλωχτά μεγάλες ποσότητες, όπως έχουμε ξαναδεί.

Και παράλληλα επενδύει τα δολάρια που έχει συσσωρεύσει, σε υποδομές και "εκσυγχρονισμό" της χώρας. όταν έρθει η ώρα, θα κάνει και αυτή την "οικονομική επίθεση" της στο δολάριο - προς το παρόν, ας δούμε το πως οι Σαουδάραβες ξοδεύουν τα δολάρια τους, τώρα που ακόμα έχουν αξία:

Μετρό φτιαγμένο από... χρυσάφι

Η Σαουδική Αραβία είναι μια από τις πλουσιότερες αραβικές χώρες. Και όμως, η πρωτεύουσα της χώρας, το Ριάντ, δεν διαθέτει μετρό, καθώς η φωτογραφία είναι από αυτό της Μέκκας. Η κυβέρνηση της χώρας, λοιπόν, προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό με προϋπολογισμό το ιλιγγιώδες ποσό των... 25,1 δισ. δολαρίων. Οι Σαουδάραβες μάλλον θέλησαν να επιβεβαιώσουν την παροιμία που θέλει «όποιον έχει πολύ πιπέρι, να βάζει και στα λάχανα». Για την ιστορία, στον διαγωνισμό επικράτησε κοινοπραξία αμερικανικών, ισπανικών και ιταλικών κατασκευαστικών εταιρειών.

Την ίδια ώρα, ένα ακόμα σημαντικό χτύπημα για την Αμερική έρχεται από την Ινδία, η οποία εισάγει ένα μεγάλο μέρος του πετρελαίου που χρειάζεται από το Ιράν, με αποτέλεσμα να μην πολυσυμφωνεί με το εμπάργκο των ΗΠΑ. Είχε μάλιστα συμφωνήσει με το Ιράν να το πληρώνει σε χρυσό για το πετρέλαιο του, παρακάμπτοντας το [νομισματικό] εμπάργκο της Αμερικής, ενώ τώρα το χαρακτήρισε "υψίστης σημασίας" για το ενεργειακό μέλλον της Ινδίας:

Heartburn in Washington: India Calls Iran “Critical” to their Energy Future

It is no secret that the South and East Asian economies have chafed under the multi-layered sanctions adopted by the United States, European Union and United Nations Security council against Iran for its civilian nuclear activities.

One of the ‘waivered” countries, India, has stated that Iran is “critical” to India’s energy security, a development certain to cause major heartburn in Washington.

Μπόμπολας: Όλες οι προτάσεις της τρόικας είναι σωστές και αποδεκτές, εκτός από μία

-Εντάξει ρε παιδιά, είπαμε και εμείς ως ντόπιοι ολιγάρχες να φέρουμε την τρόικα για να μας βοηθήσει (με το αζημίωτο βέβαια και για αυτούς) να ρημάξουμε τους εργάτες, αλλά όχι και να μας πάρουν και την Εθνική Τράπεζα. Αυτό είναι απαράδεκτο [σε αντίθεση με όλα τα άλλα που προφανώς μας βρίσκουν σύμφωνους]

Σε αυτό το blog έχουμε αναφερθεί αρκετά αναλυτικά στο θέμα του ποιος θα αρπάξει την Εθνική Τράπεζα, με τους ξένους πιστωτές και τους ντόπιους ολιγάρχες να τσακώνονται έντονα για το ποιος θα την ελέγξει, μιας και η τράπεζα αυτή είναι η μεγαλύτερη στη χώρα, και άρα όποιος ελέγχει την Εθνική, ελέγχει σε μεγάλο βαθμό ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της χώρας (και κατά συνέπεια και την ίδια τη χώρα). Ενδεικτικά παραθέτουμε κάποια παλιότερα άρθρα για το θέμα, που αξίζει τον κόπο να διαβαστούν:

• Τραπεζικό σύστημα Ελλάδας: Η επόμενη μέρα (και ποιος θα το ελέγχει)
• Πρέπει να' ναι πολύ απελπισμένοι - επιστράτευσαν μέχρι και τη μούμια τον Παπούλια

Περιληπτικά, αυτό που έχει γίνει ως τώρα είναι ότι η Εθνική, όπως και όλες οι τράπεζες βέβαια, έχει "γονατίσει" από τα κουρέματα, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που έχει, κτλ, και χρειάζεται ένα νέο "πακέτο σωτηρίας".

Οι ξένοι πιστωτές ξέρουν ότι η ντόπια ολιγαρχία τους έχει ανάγκη, ώστε να χρηματοδοτήσουν την "ανακεφαλαιοποίηση" αυτή της Εθνικής. Εκμεταλλεύονται λοιπόν την κατάσταση, προκειμένου να θέσουν την Εθνική υπό τον έλεγχο τους, ελέγχοντας μέσω αυτής ΑΚΟΜΑ περισσότερο την κατάσταση στη χώρα.

Για να το πετύχουν αυτό, οι ξένοι πιστωτές (τρόικα) μπλόκαραν την επιχειρούμενη συγχώνευση Εθνικής -Eurobank, ώστε ουσιαστικά να αναγκάσουν την Εθνική να πέσει στα χέρια τους, μην έχοντας άλλη πηγή χρηματοδότησης.

Τότε, η "Ημερησία" του Μπόμπολα είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο "Casus beli οι απαιτήσεις της τρόικα για Εθνική-Eurobank", στο όποιο έλεγε μεταξύ άλλων πράγματα όπως

[...] Οτι κι αν συμβαίνει αν δεν τρελαθούμε με τα καμώματα της τρόικα, δεν θα τρελαθούμε ποτέ. Και αν η οικονομία αντέξει τη φθοροποιό δράση της, θα αποδείξει ότι είναι εφτάψυχη.
Η ψύχραιμη και ορθολογική οικονομική αντιμετώπιση, το εθνικό συμφέρον επιβάλουν στην κυβέρνηση όχι απλώς να τραβήξει μία κόκκινη γραμμή, αλλά να προειδοποιήσει την τρόικα ότι μία τέτοια παράλογη και ανορθολογική απαίτηση μπορεί να αποτελέσει casus beli.
Επιτέλους, ας βάλουμε ένα τέλος σε απαιτήσεις της τρόικα που είναι βλακώδεις και αντί να βοηθούν τη χώρα, τη βυθίζουν στην παρακμή [...]

Με λίγα λόγια, ο Μπόμπολας δεν έχει κανένα πρόβλημα ούτε με τους μισθούς πείνας, ούτε με το ξεπούλημα των "ασημικών του κράτους", ούτε με την συρρίκνωση της υγείας και της εκπαίδευσης,ούτε με κανένα άλλο μέτρο από αυτά που προωθεί η κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα.

Τίποτα από αυτά τα πράγματα δεν είναι "casus beli" ("αιτία πολέμου") για τους ντόπιους ολιγάρχες όπως ο Μπόμπολας. Το μόνο που όντως το αντιμετωπίζουν ως αιτία πολέμου είναι το να χάσουν τον έλεγχο της Εθνικής, που ως τώρα την είχαν και τους έδινε δάνεια με προνομιακούς όρους, μιας και είναι γνωστό ότι οι περίφημοι "νταβατζήδες" (Μπόμπολας, Κόκκαλης, κτλ) μπορούν άνετα να "συναλλάσσονται" με την Εθνική, με το Δημόσιο, κτλ, και να τσεπώνουν ένα σωρό λεφτά εις βάρος των κορόιδων. Οπότε έχουν θορυβηθεί από την προσπάθεια των ξένων πιστωτών να αρπάξουν μέσα από τα χέρια τους την Εθνική.

Βέβαια, δεν κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά έγινε μια κοινή προσπάθεια από ένα σωρό τέτοιους Έλληνες ολιγάρχες να μαζέψουν λεφτά ώστε να στηρίξουν την Εθνική και να την κρατήσουν υπό τον έλεγχο τους. Και όντως μάζεψαν αρκετά χρήματα, και η προσπάθεια συνεχίζεται.

Το νεότερο επεισόδιο στο "σίριαλ" για το ποιος θα ελέγχει την Εθνική (και άρα όλη τη χώρα) ήταν ότι η τρόικα επανήλθε δριμύτερη, και μέσα στα νέα μέτρα που ζητάει, προωθεί και την υποχρεωτική πώληση της Eurobank σε ξένους επενδυτές (αυτό προφανώς το κάνει ώστε να χρησιμοποιήσει τη -ξένη πλέον- Eurobank ως πολιορκητικό κριό για να αρπάξει στη συνέχεια και την Εθνική, μέσω μιας μελλοντικής συγχώνευσης τους).

Μόλις το άκουσε αυτό ο Μπόμπολας όμως άρχισε να βγάζει καπνούς από τον θυμό τους, και έτσι στην "Ημερησία" δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες ένα ένα άρθρο-κάλεσμα στα όπλα.

Εννοείται βέβαια ότι όλα τα υπόλοιπα που ζητάει η τρόικα δεν τον ενοχλούν ιδιαίτερα τον Μπόμπολα (κάθε άλλο - γιατί να τον ενοχλήσει η εξαθλίωση του εργάτη; Ίσα ίσα που τον συμφέρει και την προωθεί και αυτός, διότι θα έχει έτσι φτηνότερα εργατικά χέρια για την κατασκευαστική του εταιρία, και άρα μεγαλύτερα κέρδη από τα έργα που αναλαμβάνει).

Αλλά το ζήτημα της Εθνικής είναι φανερό ότι ο Μπόμπολας το έχει πάρει πολύ στα σοβαρά, γιατί προφανώς θέλει να συνεχίσει να παίρνει εύκολα και φτηνά δάνεια από αυτήν, αντί να την χάσει και να καταλήξει στα χέρια των ξένων πιστωτών. Οπότε ο Μπόμπολας δεν έχει κανένα πρόβλημα με όλα τα υπόλοιπα που προωθεί η τρόικα, αλλά για την Εθνική η "Ημερησία" έγραψε το παρακάτω άρθρο στις 26 Ιουλίου, έχοντας ως τίτλο (με κεφαλαία μάλιστα) "εξοργιστική απαίτηση":

ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ
Τρόικα: Η Eurobank να πουληθεί σε ξένους

Είναι εξοργιστικό. Η τρόικα επιβάλει την πώληση της Eurobank μόνο σε ξένο επενδυτή. Η αναφορά στο επικαιροποιημένο μνημόνιο είναι σαφής και αποκλείει τυχόν ενδιαφερόμενους Ελληνες επενδυτές, δικαιώνοντας όσυς εξέφραζαν υπόνοιες για αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος.

Στελέχη τραπεζών εκτιμούν ότι η ρητή αναφορά σε ξένο στρατηγικό επενδυτή γίνεται για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εμπλοκής στη διαδικασία άλλης εγχώριας τράπεζας, ουσιαστικά για να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα αναβίωσης της συγχώνευσης Εθνικής - Eurobank. Σε άλλο σημείο του Mνημονίου επαναλαμβάνεται η δέσμευση της κυβέρνησης για την ύπαρξη τεσσάρων συστημικών τραπεζών, οι οποίες θα λειτουργούν με καθαρά ιδιωτικά - εμπορικά κριτήρια.

Θα δούμε το πως θα εξελιχθεί αυτή η μάχη - για το ότι ο κλάδος των τραπεζών γίνεται εντελώς ολιγοπώλιο, με 3-4 τράπεζες να κυριαρχούν και να ελέγχουν όλες τις πιστώσεις (και μέσω αυτών όλη τη χώρα, μιας και ο σημερινός, εντελώς σαπισμένος καπιταλισμός, βασίζεται κυρίαρχα στα δάνεια για να συνεχίσει να αναπτύσσεται) δε χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω, τα έχουμε ξαναδεί.

Ως συμπλήρωμα, δύο ενδιαφέρουσες ειδήσεις:

Εξπρές κατάσχεση καταθέσεων από την Εφορία

Στην άμεση κατάσχεση καταθέσεων από ειδικά διαβαθμισμένους υπαλλήλους θα προχωρά η Εφορία από τις αρχές Σεπτεμβρίου.

Το νέο μητρώο καταθετών επιτρέπει στους εφοριακούς να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή το ύψος των καταθέσεων και έτσι ύστερα από την έκδοση της εντολής ανοίγματος λογαρισμού οφειλέτη προς το Δημόσιο θα μπορεί με μία απλή κίνηση να εισπράττει την οφειλή από την κατάθεση.

Η προοπτική αυτή προκαλεί στις τράπεζες φόβους για εκροή καταθέσεων, αφού οι πολίτες που χρωστούν στο Δημόσιο ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια.

Οι τράπεζες έχουν σοβαρό πρόβλημα, με πολλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ακάλυπτες επιταγές, κουρέματα ομολόγων, κτλ. Θέλουν να βρουν φρέσκα κεφάλαια, και παρότι έχουν ήδη αρπάξει ένα σωρό δις ως "πακέτα σωτηρίας", δεν τους φτάνουν και θέλουν κι άλλα. Τώρα που ο κόσμος θα αρχίσει να σηκώνει και όποιες καταθέσεις έχει τυχόν ακόμα στην τράπεζα για να μην τους τις κατάσχουν, οι τράπεζες θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

Από την άλλη πλευρά όμως, το κράτος φροντίζει να "θρέψει" τις τράπεζες, καθώς εξωθεί τον κόσμο να συναλλάσσεται ολοένα και περισσότερο μέσω τραπεζών. Δείτε το παρακάτω άρθρο και μετά αναλύουμε:

Επιστροφή ΦΠΑ για αγορές με πιστωτικές κάρτες

[...] όσοι χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες θα έχουν μπόνους (έκπτωση από τον ΦΠΑ) σε κάθε τους συναλλαγή. Στόχος ο περιορισμός της φοροδιαφυγής μέσω της χρήσης πλαστικού χρήματος, όπου ελέγχονται όλες οι συναλλαγές, και κατ’ επέκταση η αύξηση των δημοσίων εσόδων. Τα ίδια κυβερνητικά στελέχη αναφέρουν ότι στόχος είναι να χρησιμοποιείται η πιστωτική ή χρεωστική κάρτα ακόμα και στα περίπτερα όπως γίνεται σε αρκετές χώρες της Ε.Ε.

Το υπ. Οικονομικών εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση και όπως όλα δείχνουν η σχετική διάταξη θα συμπεριληφθεί στο σχέδιο νόμου με τα επενδυτικά κίνητρα που θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο στη Βουλή. Σύμφωνα με πληροφορίες, το νομοσχέδιο θα προβλέπει: Την έκπτωση στον ΦΠΑ κατά 10%. Με τον κωδικό της απόδειξης οι φορολογούμενοι θα μετέχουν σε κληρώσεις δώρων που θα διενεργεί σε τακτά χρονικά διαστήματα το υπουργείο Οικονομικών.

Ακόμα και δώρα θα δίνει το κράτος, διότι θα βγει και αυτό ωφελημένο, καθώς θα -προσπαθήσει να] χτυπήσει την παραοικονομία, εξωθώντας του πάντες να συναλλάσσονται νόμισμα, και να τσεπώνει έτσι και το κράτος το ΦΠΑ (έστω και με έκπτωση). Παράλληλα βέβαια, κερδισμένες θα βγουν και οι τράπεζες, καθώς αυτές είναι που εκδίδουν τις πιστωτικές κάρτες, και θα δουν αύξηση των χρημάτων που περνάνε σε αυτές μέσω της αύξησης των συναλλαγών με τις πιστωτικές.

Σε παλιότερο άρθρο που είχαμε γράψει πριν 2 χρόνια, είχαμε αναφερθεί στην κίνηση των κυβερνήσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, να καταργούν σταδιακά τις συναλλαγές με μετρητά, και να προωθούν τις συναλλαγές μέσω των τραπεζών (για τον ίδιο λόγο που αναφέραμε και πιο πάνω).

Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο αυτό:

Τέλος οι συναλλαγές με μετρητά-υποχρεωτικά στην τράπεζα (γιατί οι τράπεζες ωφελούνται;)

Πριν λίγες μέρες είχαμε μία ακόμα αρκετά σημαντική είδηση, με την κυβέρνηση να ανακοινώνει ότι οι συναλλαγές άνω των 3.000 απαγορεύεται πλέον να πραγματοποιούνται με μετρητά, και είναι υποχρεωτικό να γίνονται μέσω του τραπεζικού συστήματος [...]

Η κίνηση λοιπόν αυτή της κυβέρνησης ουσιαστικά αναγκάζει το χρήμα (το μέσο των συναλλαγών) να κινείται υποχρεωτικά και μόνο μέσω του τραπεζικού συστήματος. Αντίθετα, ως τώρα (συναλλαγές μέσω μετρητών) μπορούσε να κινείται και με μια σχετική "αυτονομία", δηλαδή χωρίς να περνάει μέσα από τις "φλέβες και τις αρτηρίες" του τραπεζικού συστήματος.

Αυτό έχει δύο συνέπειες:

Μακροπρόθεσμα, θα ενισχύσει τη θέση των τραπεζών, καθώς τίποτα σχεδόν δε θα "κινείται" χωρίς αυτές. Επιπλέον, θα έχουν περισσότερα κέρδη, καθώς θα μπορούσαν να λαμβάνουν προμήθειες, κτλ, αλλά -κυρίως- ωφελούνται από το ότι το χρήμα αυτό αποτελεί στην ουσία μια "μετάγγιση αίματος" (κεφαλαίου) για αυτές, ενισχύοντας τα αποθέματα κεφαλαίου που έχουν στη διάθεση τους.

Βραχυπρόθεσμα, αυτή ακριβώς η μετάγγιση κεφαλαίου αποτελεί ένα έμμεσο "πακέτο σωτηρίας", διότι όπως έχουμε δει πολλές φορές, οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες (τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς), και κρατιούνται "στη ζωή" μέσω των "πακέτων σωτηρίας", των επιδοτήσεων των κρατών της FED, της ΕΚΤ, κτλ, κτλ, κτλ. Με το να παίρνουν πχ 3.000 ευρώ (ή και περισσότερα), σημαίνει πως έστω και για λίγο, μέχρι να τα αποσύρει ο παραλήπτης αυτού του ποσού, η τράπεζα θα έχει στα ταμεία της αυτά τα 3.000 ευρώ, και άρα η "κεφαλαιακή επάρκεια" της θα είναι μεγαλύτερη.

Πολλαπλασιάστε αυτό το ποσό επί τον αριθμό των συναλλαγών που πραγματοποιούνται, και θα διαπιστώσετε ότι είναι μια διόλου ευκαταφρόνητη ενίσχυση για τις τράπεζες, που ψάχνουν απεγνωσμένα να αρπάξουν "αίμα" (κεφάλαιο), προκειμένου να αποφύγουν τη χρεωκοπία, έστω και αυτό βυθίζει στη χρεωκοπία ολόκληρη την υπόλοιπη κοινωνία...

"Θεωρίες συνομωσίας" υπάρχουν πολλές, αλλά μερικές λένε και αλήθειες (για πετρέλαιο και δολάριο)

Σήμερα δε χρειάζεται καν να ψάξετε για θεωρίες συνομωσίας - κυκλοφορούν ανάμεσα μας τόσες πολλές, και μεταδίδονται τόσο γρήγορα (και σε ευρύ ακροατήριο) μέσω των media, που και να μη θέλεις να τις ακούσεις...τελικά τις ακούς.

Όπως κάθε καλό ψέμα, έτσι και οι πιο διαδεδομένες θεωρίες συνομωσίας περιέχουν και κάποια δόση αλήθειας.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε διότι θα αναδημοσιεύσουμε στη συνέχεια ένα άρθρο της "Ημερησίας", με δηλώσεις που έκανε πρόσφατα ο Αγκοστίνο Κιέζα Αλτσιατορ, πρώην πρόξενος της Ιταλίας στη Γαλλία.

Σύμφωνα με τον Αλτσιατορ, η κρίση σε Ελλάδα, Κύπρο και Συρία μεγεθύνθηκε από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προκειμένου να βάλουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο που έχει βρεθεί στην περιοχή. Ίσως να υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτό, αλλά βέβαια εμείς δε μπορούμε να δεχτούμε τις αφελείς "θεωρίες συνομωσίας", σύμφωνα με τις οποίες "φταίνε για όλα κάποιοι κακοί ξένοι", και βγάζουν λάδι τη ντόπια άρχουσα τάξη, ή τα (πολλά) λάθη και παραλείψεις του λαικού κινήματος, που είχε πέσει σε λήθαργο εδώ και πολλά χρόνια.

Όπως και να έχει, εμείς θα ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα που λέει ο Αλτσιατορ, μιας και θέτει ένα πολύ βαθύτερο ζήτημα για την παγκόσμια οικονομία: Τη σύνδεση του δολαρίου με το πετρέλαιο.

Το έχουμε εξηγήσει πολλές φορές σε αυτό το blog ότι όντως από τη στιγμή που το δολάριο τυπώνεται κατά το δοκούν, χωρίς να αντιστοιχεί πλέον σε χρυσό, καταφέρνει να διατηρεί την αξία του κυρίως χάρη στο ότι το πετρέλαιο πουλιέται αποκλειστικά σε δολάρια.

Δηλαδή το δολάριο δεν έχει και τόσο μεγάλη αξία, μιας και δεν αντιστοιχεί πλέον και σε τόσα πολλά ή πολύτιμα εμπορεύματα και υπηρεσίες, αλλά όμως παίρνει αξία από το ότι αν θέλεις να αγοράσεις πετρέλαιο, πρέπει υποχρεωτικά να μετατρέψεις το νόμισμα σου, όποιον και να είναι αυτό, σε δολάρια, για να κάνεις αυτή την αγοραπωλησία.

Αυτό είναι ένα σημείο-κλειδί για την παγκόσμια οικονομία του σήμερα, και αυτό θα φανεί όταν οι πετρελαιάδες, σε συμμαχία με Γερμανία και Κίνα-Ρωσία σταματήσουν να δέχονται αυτό το δολαριακό καθεστώς.

Προς το παρόν, ας δούμε το άρθρο της "Ημερησίας" με τις δηλώσεις του Αλτσιατορ:

Ελλάδα, Κύπρος, Συρία. Τρεις ξεχωριστές κρίσεις σύμφωνα με τις επίσημες εκδοχές: το δημόσιο χρέος δεν είναι πλέον ανεκτό από την αυστηρή Ευρώπη, η ευαισθησία του τραπεζικού συστήματος του μεσογειακού νησιού, η ένοπλη εξέγερση ενάντια στο καθεστώς Άσαντ. Κρίμα που κανείς δεν βλέπει τι βρίσκεται από κάτω: ακριβώς στον βυθό, εκεί χαμηλά, της θάλασσας του Αιγαίου.

Τεχνικώς: ένα απέραντο κοίτασμα αερίου. Ένας ανεκτίμητο θησαυρός στον οποίο θα έχουν πρόσβαση -βάσει του διεθνούς δικαίου- τόσο οι Έλληνες οι αποδεκατισμένοι από την κρίση, όσο και οι Κύπριοι οι τσακισμένοι από τις Βρυξέλλες, αλλά και οι Σύριοι οι πολιορκημένοι από στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ μεταμφιεσμένους σε επαναστάτες.
Αυτόν τον θησαυρό τον θέλουν εξολοκλήρου και σε εξευτελιστικές τιμές οι Επτά Αδελφές. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο προσπαθούν να καταπατήσουν την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, της Κύπρου και της Συρίας.

Δεν πρόκειται για μια θεωρία, αλλά για γεγονότα τα οποία γνωρίζει ο κόσμος της διπλωματίας.

"Η καταστροφή που σημειώνεται σήμερα -οικονομική κρίση, δημοσιονομική διάλυση, μόνιμες εστίες πολέμου σε κάθε γωνιά του πλανήτη- έχει μια συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης: την 11η Σεπτεμβρίου. Όχι εκείνης του 2001, των Δίδυμων Πύργων. Μιλάμε για έντεκα χρόνια νωρίτερα, όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου", λέει ο Αγκοστίνο Κιέζα Αλτσιατορ, πρώην πρόξενος της Ιταλίας στη Γαλλία.

Εκείνη την ημέρα του 1990, ο Τζορτζ Μπους, πατήρ, πρώην διευθυντής της CIA, έβγαλε έναν ιστορικό λόγο: ανακοίνωσε την έναρξη μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων, που διευθύνεται από την Ουάσινγκτον και το Λονδίνο.

Ήταν το σημείο εκκίνησης μιας αμείλικτης διαδικασίας, από τον ριζικό μετασχηματισμό του ΝΑΤΟ -από αμυντικό μηχανισμό σε επιθετικό όργανο, για την κυριαρχία του πλανήτη- μέχρι την εξουδετέρωση του ΟΗΕ ώστε ν' ανοίξει για τις Η.Π.Α. ο δρόμος του "προληπτικού πολέμου" με ένα μοναδικό κίνητρο: την απόκτηση απεριόριστης πρόσβασης στο πετρέλαιο, τη μόνη πραγματική αξία που στηρίζει το επιστήλιο της αμερικανικής οικονομίας, το δολάριο.

Αυτή είναι η στιγμή που αλλάζει η παγκόσμια ισορροπία, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Το σχέδιο για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα που καταστρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '90 από Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, δεν είναι μια απλή εξέλιξη, εξηγεί ο Αλτσιατορ:

"Οι Ηνωμένες Πολιτείες διεκδικούν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο όταν θεωρούν ότι διακυβεύονται τα συμφέροντα τους.
Αυτή είναι στην πράξη, η απόλυτη υποβάθμιση των Ηνωμένων Εθνών και του ρόλου τους, που μέχρι και τότε χειριζόταν -καλά ή κακά- την διεθνή νομιμότητα μέσω ενός Συμβουλίου Ασφαλείας που αντανακλούσε την ισορροπία των δυνάμεων".

Από τη γεωπολιτική στην οικονομία το πέρασμα είναι σύντομο. "Ο άλλος πυλώνας της παγκόσμιας κυριαρχίας είναι το δολάριο, η κυκλοφορία του οποίου επιβλήθηκε διεθνώς", συνεχίζει ο Αλτσιατορ: "Στο εξής όλες οι , λίγο-πολύ μυστικές, συμφωνίες με τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες διαπραγματεύονται υποχρεωτικά σε δολάρια".

Το πρόβλημα αρχίζει με το τέλος της σχέσης δολαρίου και χρυσού, στις 16 Ιουλίου 1971: "Από τη μια μέρα στην άλλη, ο Νίξον αποφάσισε ότι δεν υπάρχει πια η σταθερή ισοτιμία των 36 δολαρίων για κάθε ουγγιά χρυσού: από εκείνο το σημείο το δολάρια δεν έχει ένα σταθερό σημείο αναφοράς όπου να βασίζονται όλες οι συναλλαγές και οι οικονομικές συμφωνίες σε όλον τον κόσμο και αποκτά μια αξία διαπραγματεύσιμη κατά περίπτωση, δίχως κανένα άλλο αντίκρισμα".
Τι μένει; "Μόνο το πετρέλαιο που είναι το σημείο αναφοράς του πραγματικού πλούτου και πάνω στο οποίο θα βασιστεί το δολάριο για να διατηρήσει την αξιοπιστία του".

Στη μεταμόρφωση της αμερικανικής ηγεμονίας, σε μια πραγματική παγκόσμια κυριαρχία, το δολάριο παίζει έναν πρωταρχικό ρόλο μαζί με το πετρέλαιο και τις άλλες πηγές ενέργειας: "Έτσι, η ανάγκη των ΗΠΑ να ελέγχουν όλες τις πετρελαιοπαραγωγές περιοχές γίνεται απόλυτη".

Έτσι ξεκινάει μια εποχή του "αέναου πολέμου", προς έναν "νέο ψυχρό πόλεμο" τον οποίο βιώνουμε: οι ΗΠΑ ελέγχουν σταθερά τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, εισβάλλουν σ' αυτές, ή τις περικυκλώνουν. Τις απομονώνουν φρουρώντας τους αγωγούς και τις επικοινωνίες με το εξωτερικό. "Όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να εισβάλλουν απευθείας, με στρατό, στα εδάφη που παράγουν τη ζωτική βάση του δολαρίου, ελέγχουν τις διεθνείς αρτηρίες που συνδέουν τις χώρες αυτές με τον καταναλωτή".

Σε κάποιες περιπτώσεις ο πόλεμος αποφεύγεται μόνο για τον "φόβο ενός παγκοσμίου πολέμου" ή για τον θεωρητικό κίνδυνο μιας "αμοιβαίας καταστροφής" από τη σύγκρουση δύο αντίθετων πυρηνικών οπλοστάσιων. Αν οι πύραυλοι του Πούτιν αναγκάζουν την Αμερική να είναι συνετή, "στενεύει ο κλοιός γύρω από τις χώρες που παράγουν αέριο και πετρέλαιο, ώστε να μην υπάρχουν πετρελαιοπαραγωγικές πηγές που δεν εκφράζονται σε δολάρια".

Για παράδειγμα, ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα η ανταλλαγή γίνεται σε ρούβλια και γιουάν, ενώ οι Κινέζοι "πληρώνουν το ιρανικό πετρέλαιο σε χρυσό και οι Ιρανοί ανταλλάσσουν στη συνέχεια τον χρυσό με άλλο συνάλλαγμα και όχι δολάρια".

Η λογική είναι η εξής: "Οικονομικά, το σχέδιο της παγκόσμιας κυριαρχίας περνά μέσα από την επιβίωση του δολαρίου, το οποίο εξαρτάται από το πετρέλαιο και το αέριο".

Ως προς αυτό, η Ευρώπη έχει θέση στρατηγικής σημασίας καθώς ελέγχει τους κύριους αγωγούς και είναι ένας από τους μεγαλύτερους αποδέκτες αερίου με προέλευση τη Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο, προσθέτει ο Αλτσιατορ, ότι η Ιρλανδία και κάποιες άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες αντιτέθηκαν στην άρση του εμπάργκο για την προμήθεια όπλων στους σύριους "επαναστάτες", που τώρα γίνεται μέσω Ιορδανίας με την προστασία αμερικανικών εγκαταστάσεων και πυραύλων Πάτριοτ.

Η κατάσταση στη Συρία είναι στάσιμη, αλλά υπάρχουν λεπτομέρειες που φωτίζουν τις δυνατότητες που έχει μπροστά της η Ευρώπη. Την παραμονή της συνόδου των G8 τον Ιούνιο, όπου ο Πούτιν πίεσε τον Ομπάμα για μια νέα συμφωνία ειρήνης για το Συριακό, δύο παράγοντες έπαιξαν τον κυρίαρχο ρόλο: ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον και ο νέος Πάπας, Φραγκίσκος. Ο Κάμερον, αποκαλύπτει ο Αλτσιατορ, έγραψε στον ποντίφικα για να τον διαβεβαιώσει ότι στους G8 η Μεγάλη Βρετανία θα υποστήριζε την πρόταση για ειρήνη που θα εισήγαγε ο Πούτιν. Και ο Φραγκίσκος του απάντηση αμέσως: πολύ καλά, αλλά να ξέρετε ότι η ειρήνη περνάει μέσα από την άμεση παύση του πυρός και μια συνθήκη που λαμβάνει ειλικρινά υπόψη της τα συμφέροντα όλων των πλευρών.

Σε εκείνο το γράμμα, συνεχίζει ο πρώην διπλωμάτης, ο Χόρχε Μπεργκόλιο πρόσθεσε κάτι άλλο πολύ σημαντικό: "Είπε ότι η ειρήνη – και στην οικονομία, η κρίση- δεν θα αποκατασταθεί αν ο άνθρωπος δεν θεωρείται πλέον ένα εμπόρευμα που μπορείς να πετάξεις στα σκουπίδια, αλλά ως το επίκεντρο κάθε οικονομικής ή πολιτικής επιχείρησης". Με άλλα λόγία: "Δεν θα υπάρχει νομιμότητα, ούτε κοινωνική ειρήνη, μέχρι να επανέλθει ο άνθρωπος -η αξιοπρέπεια του, η προσωπικότητα του, η ελευθερία του- στο επίκεντρο κάθε πολιτικής και οικονομικής πράξης".

Είναι λόγια που προηγούνται λίγες μέρες της εγκυκλίου που είχε ετοιμάσει ο προκάτοχος του, Γιόζεφ Ράτζινγκερ, που σύμφωνα με τον Αλτσιατορ "εξαναγκάστηκε σε παραίτηση" εξαιτίας και αυτού του κειμένου, που καταγγέλλει τα εγκλήματα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού της. Άλλωστε, θυμάται ο πρώην πρόξενος, "ο Ράτζινγκερ είχε θίξει το θέμα ήδη στο τέλος του 2012, με αφορμή τις χριστουγεννιάτικες ευχές στους εκπροσώπους του διπλωματικού σώματος, λέγοντας ότι 'δυστυχώς η ιδέα πως η πρόνοια και το κοινωνικό κράτος δεν συμβιβάζονται με την οικονομική πρόοδο έχει διαποτίσει την κοινωνία κι αυτό είναι απαράδεκτο".

Το κρίσιμο βήμα που έκανε ο Πάπας Φραγκίσκος στο γράμμα του προς τον Κάμερον για τη Συρία, είναι ότι ακολούθησε το πνεύμα της "Διακύρρυξης για την Ευρώπη" η οποία [...] πιέζει τις ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις στον εκδημοκρατισμό της της Ένωσης, ο οποίος θα ελευθερώσει τις Βρυξέλλες από τον ζυγό της οικονομικής ελίτ και θα αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια των λαών. Ανάμεσα στους στρατηγικούς στόχους είναι πριν απ' όλα η αποκάλυψη της παραπληροφόρησης που προστατεύει τη δικτατορία των επιχειρήσεων.

Σίγουρα ο πόλεμος στη Συρία οφείλεται και σε στρατηγικού σκοπούς [...] όμως η βασική αλήθεια, εκείνη για την οποία κανείς δεν μιλάει, είναι βαθιά όσο κι η Μεσόγειος: αλίμονο αν ο θησαυρός του Αιγαίου πέσει στα "λάθος" χέρια, δηλαδή σ' αυτά των νόμιμων κατόχων τους με κίνδυνο να στερηθεί το δολάριο από την ευμάρεια που κρύβει ο θαλάσσιος βυθός.

Η Συρία είχε μια μικρή παραγωγή πετρελαίου, 300.000 βαρέλια το χρόνο, η οποία με το εμπάργκο μειώθηκε σε 20.000 βαρέλια, γεγονός που της αποδίδει λιγότερα έσοδα. Αλλά έχει και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης - εξηγεί ο Αλτσιατορ- επειδή από νομική άποψη, η διεθνής υποθαλάσσια υφαλοκρηπίδα τής διασφαλίζει δικαιώματα εκμετάλλευσης έως και 250 χιλιόμετρα από την ακτή". Τώρα, η απόσταση μεταξύ της Κύπρου και της βόρειας ακτής της Συρίας είναι μικρότερη από 250 χιλιόμετρα: αυτό αρκεί για να χωριστεί η απόσταση στα δύο και να μοιραστεί η εξόρυξη.

"Αντιθέτως, θέλουν να αποκλείσουν τη Συρία και το Λίβανο, από την πρόσβαση στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων". Πάντα για το μονοπώλιο του δολαρίου-πετρελαίου, "η Συρία πρέπει να μείνει απ' έξω και τα κοιτάσματα να πέσουν αποκλειστικά στα χέρια των πολυεθνικών πετρελαϊκών εταιρειών: αυτό είναι το κίνητρο της λύσσας ενάντια στη Συρία".

Εφόσον η Κύπρος έχει "τακτοποιηθεί" με την τραπεζική κρίση και ο Λίβανος, που επίσης άπτεται του υποθαλάσσιου χρυσού, συνεχίσει κλονίζεται από πολιτικο-στρατιωτικές δονήσεις, και μόνο το φυσικό αέριο του Αιγαίου αρκεί για να εξηγήσει το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται Ελλάδα.

Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, εξηγεί Αλτσιατορ, έχουν ήδη επωφεληθεί από την ελληνική κρίση για να αρπάξουν τις παραχωρήσεις σε τιμές ευκαιρίας: "Αν έπρεπε να αγοράσουν σε πραγματικές, ανταγωνιστικέςτιμές, η Ελλάδα θα μπορούσε να πληρώσει όχι μία, αλλά δέκα φορές το χρέος που της έχουν δημιουργήσει οι πολυεθνικές χρηματοπιστωτικές".

Κι όμως, η Κύπρος γίνεται "η Κούβα της Μεσογείου"!

Οι πιο παλιοί θα θυμούνται σίγουρα ότι επί Ψυχρού πολέμου, υπήρχαν σενάρια ότι η Κύπρος θα μπορούσε να γίνει "η Κούβα της Μεσογείου", ότι δηλαδή η Κύπρος θα χανόταν από τον έλεγχο της Δύσης, και θα κατέληγε στο Ανατολικό μπλοκ, ή έστω θα κατέληγε στο μπλοκ των "αδέσμευτων κρατών". Δυτικοί αξιωματούχοι είχαν αρχίσει να χαρακτηρίζουν τον Μακάριο ως τον "Κάστρο της Μεσογείου".

Πλέον βέβαια γνωρίζουμε ότι η Κύπρος πήρε άλλο δρόμο, και όλα αυτά ακούγονται πλέον και λίγο γραφικά, με την Κύπρο διχοτομημένη, υπό τον έλεγχο της Δύσης, σε σκληρά μνημόνια για τους εργάτες, και υποθήκευση του πιθανού ορυκτού πλούτου στο υπέδαφος της.

Κι όμως, η Κύπρος θα μπορούσε όντως να γίνει η "Κούβα της Μεσογείου"! Μόνο που δε θα γίνει η Κούβα επί Φιντέλ, αλλά...η Κούβα επί Μπατίστα.

Ο Μπατίστα, για όσους δεν τον γνωρίζουν, ήταν ο δικτάτορας που κυβερνούσε την Κούβα πριν τον ανατρέψουν οι δυνάμεις του Φιντέλ Κάστρο, Τσε Γκεβάρα, κτλ.

Όσο κυβερνούσε η Μπατίστα, οι αμερικανικές πολυεθνικές έκαναν κουμάντο στην Κούβα, που ουσιαστικά ήταν ένα ημι-προτεκτοράτο, όπου οι πλούσιοι Αμερικάνοι έκαναν διακοπές, και η αμερικανική μαφία έβγαζε τρελά κέρδη, επενδύοντας στη δημιουργία πολλών καζίνο, χωρίς να υπάρχει κανένας τυπίκός έστω έλεγχος και νομοθεσία όπως υπήρχε στην Αμερική.

Έτσι, ο τζόγος, το μαύρο χρήμα, το ξέπλυμα χρήματος, κτλ ήταν βασικά συστατικά του "οικονομικού μοντέλου" της Κούβας πριν τον Φιντέλ Κάστρο, σε συνδυασμό βέβαια με την ημι-προτεκτορατοποίηση της χώρας από την Αμερική.

Σήμερα, η Κύπρος βαδίζει και αυτή σε παρόμοιο δρόμο με την Κούβα του μακρινού αυτού παρελθόντος: Η χώρα σίγουρα ελέγχεται σε τεράστιο βαθμό από την ευρωζώνη, οι πλουτοπαραγωγικοι της πόροι είναι υποθηκευμένοι, ο λαός υποφέρει (και θα υποφέρει πολύ περισσότερο στο μέλλον, αυτό είναι νομίζω προφανές), και σιγά-σιγά...αποκτά και αυτή τα πρώτα της καζίνο.

Η είδηση είναι περισσότερο συμβολική προς το παρόν, αλλά κατά την άποψη μου είναι προάγγελος του "οικονομικού μοντέλου" που θα προωθηθεί στην Κύπρο, και, τηρουμένων των αναλογιών, θα την μετατρέψει όντως σε μια "Κούβα της Μεσογείου" (αλλά σε μια Κούβα τύπου Μπατίστα, όχι τύπου Φιντέλ Κάστρο):

Η Κύπρος αποκτά το πρώτο της καζίνο

Για πρώτη φορά θα λειτουργήσει στην Κυπριακή Δημοκρατία καζίνο, έπειτα από απόφαση που πήρε σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο.

 Για το τέλος, μερικές παραπάνω λεπτομέρειες για τα καζίνο στην Κούβα:

Καζίνο στην Κούβα, μια μικρή ιστορία

Καζίνο στην Κούβα δεν υπάρχουν και η κυβέρνηση της Κούβας έχει αρνηθεί πάρα πολλές φορές προτάσεις που έχουν γίνει από μεγάλες εταιρείες του χώρου που επιθυμούν να επενδύσουν στο τουριστικό προϊόν της Κούβας με την κατασκευή ενός ξενοδοχείου – καζίνο, στα πρότυπα του Λας Βέγκας ή του Μακάο. Οι κουβανοί αξιωματούχοι έχουν αναφέρει πολλές φορές ότι η Κούβα δεν πρόκειται να γίνει το πορνείο και το καζίνο της Αμερικής. Το τι επιφυλάσσει το μέλλον δεν το ξέρουμε, η αλήθεια είναι ότι η Κούβα υπήρξε για 4 χρόνια κυριολεκτικά το πορνείο-καζίνο της Αμερικάνικης μαφίας.

Όλα ξεκίνησαν το 1955. Οι αμερικάνικη μαφία είχε από καιρό επεκτείνει τις δραστηριότητες της στην Κούβα μιας και όλα ήταν βολικά. Το περιβάλλον ήταν υπέροχο, η απόσταση από τις αμερικάνικες ακτές μικρή και η δικτατορία του Μπατίστα ήταν ένα από τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα παγκοσμίως. Έτσι η μαφία είδε την εξάπλωση της στην Κούβα ως μια χρυσή επενδυτική ευκαιρία. Το 1955 ο Μπατίστα περνάει ένα νόμο σύμφωνο με τις επιθυμίες της Μαφίας. Σε οποιοδήποτε από τα μεγάλα ξενοδοχεία της Κούβας που ήδη είχαν περάσει στα χέρια της Μαφίας, μπορεί να εγκατασταθεί καζίνο. Έτσι στην Κούβα δημιουργούνται  καζίνο σε μια νύχτα και μέσα στα μόλις 4 χρόνια που λειτούργησαν υπήρξαν από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις της μαφίας. Τα καζίνο στην Κούβα δεν υπόκειντο σε κανέναν απολύτως έλεγχο, δεν υπήρχε καμία προστασία για τους παίκτες, στα στοιχήματα δεν υπήρχαν όρια και τα περισσότερα παιχνίδια είχαν ειδικούς κανόνες που μεγάλωναν το πλεονέκτημα των καζίνο. Όλα αυτά τα σταμάτησε η επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο και του Τσε.

Καζίνο στην Κούβα

Η Κούβα υπό την διεφθαρμένη διακυβέρνηση του δικτάτορα Μπατίστα προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία στην αμερικάνικη μαφία για επέκταση στην ηλιόλουστη Καραιβική. Η Κούβα βρίσκονταν σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι της ιστορίας της. Από την μία η δικτατορική διακυβέρνηση είχε φτάσει τον λαό στην έσχατη εξαθλίωση με αποτέλεσμα να φουσκώνει η αγανάκτηση και να γεννά έντονες διαμαρτυρίες και από την άλλη ο οποιοσδήποτε διέθετε χρήματα μπορούσε να περάσει οποιονδήποτε νόμο ήθελε. Έτσι η μαφία κατάφερε να περάσει ένα νόμο για τα τυχερά παιχνίδια στην Κούβα που επέτρεπε την δημιουργία καζίνο σε οποιαδήποτε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα. Η μαφία είχε φροντίσει από πριν να ελέγχει με την βία ή με εξαγορές τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία στην Κούβα που έτσι κι αλλιώς είχαν ως πελάτες τους κυρίως αμερικάνους.

Μια επίσης σημαντική παράμετρος ήταν ότι στα παιχνίδια στα καζίνο της Κούβας δεν υπήρχε κανενός είδους έλεγχος, όπως επίσης και κανένα όριο στα στοιχήματα, Δεν θέλει ρώτημα ότι δεν υπήρχε και κανενός είδους ασφάλεια για τους παίκτες. Τα περισσότερα παιχνίδια στα καζίνο της Κούβας παρείχαν από την κατασκευή τους τεράστιο μαθηματικό πλεονέκτημα στο καζίνο με συνέπεια οι παίκτες να χάνουν τεράστια ποσά. Από την άλλη βέβαια με τόσο μαύρο χρήμα να κυκλοφορεί χωρίς κανένα έλεγχο υπήρχε στην Κούβα μια ατμόσφαιρα χλιδής και κοσμοπολιτισμού που σε όσους είχαν την οικονομική δυνατότητα να συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι που είχε μετατράψει την Αβάνα στην πρωτεύουσα της Καραιβικής, άφηνε τις καλύτερες εντυπώσεις. Σταρ του κινηματογράφου, επιχειρηματίες, μουσικοί, συγγραφείς βρήκαν στην Κούβα το ιδανικό καταφύγιο για μικρές η μεγάλες αποδράσεις. Τα ξενοδοχεία και τα καζίνο της Κούβας για αυτούς που είχαν την οικονομική δυνατότητα να τα απολαύσουν φάνταζαν ο ιδανικότερος προορισμός. Για 4 χρόνια από το 1955-1959 τα καζίνο στην Κούβα πέρασαν στο χώρο του μύθου για τους θαμώνες τους. Όλα αυτά τελείωσαν σε μια νύχτα με την επίκρατηση της Κουβανέζικης επανάστασης. Τα καζίνο που εξέφραζαν για τον λαό την βιτρίνα της διαφθοράς φυσικά έκλεισαν και καταστράφηκαν και από λεηλασίες.

McDonalds:Ο μισθός που δίνουμε αρκεί για να ζήσεις,αρκεί να βρεις 2η δουλειά,να μην έχεις θέρμανση,να μην αγοράζεις ρούχα ή φαγητό,κτλ

Αυτή είναι μια κλασσική φωτογραφία από μια παλιότερη αφίσα των McDonald's, που διαφήμιζε την αφοσίωση που πρέπει να έχει ο "σωστός" υπάλληλος στην εταιρία και στις "υψηλές αξίες" της.

Τα τελευταία χρόνια, η εταιρία δεχόταν ολοένα και περισσότερες επιθέσεις, που την κατηγορούσαν για τους χαμηλούς μισθούς της, τις άθλιες συνθήκες εργασίας, κτλ. Εξάλλου, παρότι η δουλειά στα McDonald's είναι ζόρικη, ολοένα και περισσότεροι κάνουν αίτηση, διότι...δεν μπορούν να βρουν καμία άλλη δουλειά (ναι, ακόμα και άνθρωποι με πτυχία, εμπειρία, κτλ, και ναι, μιλάμε για την Αμερική, την #1 ιμπεριαλιστική χώρα του πλανήτη - ως τώρα τουλάχιστον...).

Πρόσφατα μάλιστα οι επιθέσεις εναντίον των McDonald's κορυφώθηκαν, όταν εν μέσω καύσωνα οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να δουλεύουν χωρίς κλιματισμό για πολλές ώρες, και μέσα στη ζέστη της κουζίνας. Μια υπάλληλος δεν άντεξε και λιποθύμησε, με τους υπόλοιπους εργαζόμενους να καταγγέλλουν ότι εδώ και σχεδόν μια δεκαετία δεν υπάρχει κλιματισμός, και να αποφασίζουν να απέχουν από τη δουλειά ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Εδώ και σχετική φωτογραφία + ρεπορτάζ:

 

McDonald's Employees Walk Out In Protest Of No Air Conditioning After Crew Member Collapses

A New York City McDonald's crew walked out Friday, saying they were forced to work without air conditioning amid record-high temperatures. One worker collapsed from the heat.  

Luisa Villa, an employee who participated in the walkout on Friday, said in an interview with The Huffington Post that the air conditioner in the restaurant's kitchen has been broken at least since she began working there nine years ago. The crew member who collapsed, Esheliz Méndez, had complained about the broken air conditioner numerous times, she added. A repair was made last year after another employee collapsed, Villa said, but the cooling system broke again within a week.

"[The owners of the store] make fun of us because they think we're animals," Villa said in Spanish. "We're not animals. We're people. We don't want to die and you can certainly die from the heat, you know."

Villa said she and her fellow employees walked out simply because they want the air conditioner to be fixed. Soon after the walkout took place, the owners brought in temporary workers so the restaurant could continue operating. Villa added that she hopes the owners will not retaliate against the workers and fire them because of the protests.

Τα McDonald's βρήκαν μια προσωρινή λύση, προσλαμβάνοντας προσωρινούς εργάτες για το συγκεκριμένο κατάστημα, αλλά έπρεπε να βρουν και μία λύση στη γενικότερη επίθεση που δέχονταν από τα ΜΜΕ, και τους χαλούσαν την "καλή εικόνα" που προσπαθούν να περάσουν προς τα έξω.

Αποφάσισαν λοιπόν να απαντήσουν στις επιθέσεις που δέχονταν, και αφορούσαν και τους απελπιστικά χαμηλούς μισθούς που δίνουν, δημιουργώντας σε συνεργασία με τη Visa ένα site στο οποίο αποδείκνυαν με νούμερα ότι ο μισθός στα McDonald's είναι αρκετός για να ζήσει ένας εργαζόμενος.

Μόνο που η κίνηση αυτή...τους γύρισε μπούμερανγκ, διότι αποδείχθηκε ότι ο μισθός ήταν όντως εξευτελιστικά χαμηλός και δεν είναι αρκετός για να ζήσει ένας άνθρωπος στην Αμερική (είναι βέβαια αρκετός για να ζήσει κανείς σε μια πιο "κινεζοποιημένη" Αμερική...). Δείτε εδώ για το παράδειγμα που δίνουν τα ίδια τα McDonald's στο site για το πώς μπορεί ένας εργαζόμενος να ξοδέψει το μισθό που του δίνουν:

Αν παρατηρήσετε, θα δείτε ότι τα McDonalds ουσιαστικά παραδέχονται ότι ο μισθός που δίνουν δεν επαρκεί, και χρειάζεται ο εργαζόμενος να βρει και μια δεύτερη δουλειά (έστω part-time). Και μάλιστα ακόμα και αν βρει μια δεύτερη δουλειά, ο συνολικός μισθός δε θα του φτάνει για θέρμανση, για να αγοράσει ρούχα, ούτε καν για να αγοράσει φαγητό (στον πίνακα των McDonalds δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη ούτε για ρούχα ούτε για φαγητό, ενώ στην επιλογή της θέρμανσης έχει προϋπολογίσει έξοδα ύψους...μηδέν δολαρίων!). Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε πχ εδώ, με ένα σωρό sites στην Αμερική να "τρελαίνονται" με τα εξωφρενικά αυτά νούμερα που δίνουν τα ίδια τα McDonald's!

Δείτε και εδώ ένα ενδιαφέρον γράφημα, με την άνοδο της παραγωγικότητας σε σύγκριση με την στασιμότητα των μισθών στις ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες (νομίζω ότι δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε το ποιος τσέπωσε όλα τα επιπρόσθετα κέρδη που έφερε η άνοδος της παραγωγικότητας):

Την ίδια ώρα, μία άλλη έρευνα που παρουσίασε το Associated Press στην Αμερική δείχνει ότι 4 στους 5 Αμερικάνους βρίσκεται κοντά στη φτώχεια/ζει με την πρόνοια/είναι άνεργος ή ημιάνεργος για μεγάλα κομμάτια της ζωής του (αν όχι μόνιμα). Επίσης, δείχνει ότι το χάσμα ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και τις κατώτερες τάξεις σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ επίσης καταγράφει και μια τάση εξαφάνισης/συρρίκνωσης θέσεων εργασίας στη βιομηχανία που είναι σταθερές και πληρώνουν σχετικά καλούς μισθούς (αντίστοιχα, ανεβαίνουν οι part-time θέσεις εργασίας...).

Exclusive: 4 in 5 in US face near-poverty, no work

Four out of 5 U.S. adults struggle with joblessness, near poverty or reliance on welfare for at least parts of their lives, a sign of deteriorating economic security and an elusive American dream.

Survey data exclusive to The Associated Press points to an increasingly globalized U.S. economy, the widening gap between rich and poor and loss of good-paying manufacturing jobs as reasons for the trend.

Hardship is particularly on the rise among whites, based on several measures. Pessimism among that racial group about their families' economic futures has climbed to the highest point since at least 1987. In the most recent AP-GfK poll, 63 percent of whites called the economy "poor."

"I think it's going to get worse," said Irene Salyers, 52, of Buchanan County, Va., a declining coal region in Appalachia. Married and divorced three times, Salyers now helps run a fruit and vegetable stand with her boyfriend, but it doesn't generate much income. They live mostly off government disability checks.

"If you do try to go apply for a job, they're not hiring people, and they're not paying that much to even go to work," she said. Children, she said, have "nothing better to do than to get on drugs."

Γράφημα για τις ανισότητες στις ΗΠΑ, που σπάνε κάθε ρεκόρ:
Παρατηρήστε το πως μας έχουν γυρίσει στην κατάσταση τις δεκαετίας του 1920-1930.
Αντίθετα, παρατηρήστε το γράφημα τη δεκαετία 1960-1970, όπου οι μεγάλοι λαϊκοί αγώνες έχουν φέρει το λαό σε πολύ καλύτερη θέση

Σε ένα ακόμα σχετικό άρθρο του zerohedge, παρουσιάζεται για ακόμα μια φορά η γνωστή κατάσταση, με τις κοινωνικές ανισότητες να σπάνε κάθε ιστορικό ρεκόρ, και πλέον οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν συγκεντρώσει περισσότερο πλούτο από τους 3.5 δισεκατομμύρια φτωχότερους!

Ακόμα και ο συντηρητικός Telegraph στη Βρετανία γράφει σε άρθρο του ότι φοβάται για εξέγερση, ειδικά από τους νέους, και δηλώνει και "ανακουφισμένος" που μέχρι τώρα οι νέοι της Ευρώπης είναι σχετικά ειρηνικοί στις διαδηλώσεις τους. Αλλά επειδή ξέρει ότι η κατάσταση αυτών των νέων είναι άσχημη, και ξέρει επίσης ότι η κατάσταση τους...θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο, αναρωτιέται μήπως είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι να δούμε εξεγέρσεις.

Όντως έτσι είναι, αλλά χωρίς όραμα, οργάνωση και σχέδιο δεν γίνονται και πολλά πράγματα, οπότε μάλλον οδηγούμαστε προς τυφλές εξεγέρσεις χωρίς πολλές πιθανότητες επιτυχίας, τουλάχιστον σε ότι αφορά το άμεσο μέλλον. Χρέος μας είναι να χτίσουμε κάτι ανώτερο, και να εμπνεύσουμε τον εργάτη στα πρότυπα των Μπολσεβίκων, των Ιακωβίνων παλιότερα, κτλ. Αλλιώς, κλάψτα Χαράλαμπε...

Για όσους πάντως περιμένουν εξεγέρσεις, ενδιαφέρον έχει να υπενθυμίσουμε και ένα παλιότερο άρθρο μας, με την ανάλυση που είχε κάνει από το 2005 η Citigroup σε εσωτερικό της έγγραφο, και μιλούσε για την "πλουτονομία", μία οικονομία δηλαδή που κουμαντάρεται από τους πλούσιους. 

Το έγγραφο της Citigroup έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία, και αξίζει να το διαβάσετε ολόκληρο στο λινκ που δώσαμε, αλλά αν δεν το κάνετε, θα αντιγράψουμε εδώ ένα μόνο κομμάτι του, όπου η Citigroup εξηγεί το γιατί οι εργάτες δεν έχουν επαναστατήσει, παρά το ότι είναι "εκπληκτικά φτωχοί", όπως η ίδια παραδέχεται:

Perhaps one reason that societies allow plutonomy, is because enough of the electorate believe they have a chance of becoming a Pluto-participant. Why kill it off, if you can join it? In a sense this is the embodiment of the “American dream”. But if voters feel they cannot participate, they are more likely to divide up the wealth pie, rather than aspire to being truly rich.

Could the plutonomies die because the dream is dead, because enough of society doesnot believe they can participate? The answer is of course yes. But we suspect this is a threat more clearly felt during recessions, and periods of falling wealth, than when average citizens feel that they are better off. There are signs around the world that society is unhappy with plutonomy - judging by how tight electoral races are. But as yet, there seems little political fight being born out on this battleground.

Our overall conclusion is that a backlash against plutonomy is probable at some point. However, that point is not now. So long as economies continue to grow, and enough of the electorates feel that they are benefiting and getting rich in absolute terms, even if they are less well off in relative terms, there is little threat to Plutonomy in the U.S., UK,etc.

Θυμίζουμε ότι η αναφορά αυτή γράφτηκε από τη Citigroup το 2005, πριν την έναρξη της κρίσης δηλαδή. Πλέον, η κατάσταση έχει προφανώς αλλάξει, και όπως βλέπουμε η άρχουσα τάξη έχει ήδη κάνει τις αναλύσεις της εδώ και χρόνια, γι' αυτό και είναι και πιο έτοιμη και μπορεί να επελαύνει τόσο άγρια εις βάρος των εργατών, που ζούσαν εδώ και δεκαετίες σε έναν "όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο", και τώρα "πέφτουν από τα σύννεφα" και αδυνατούν -προς το παρόν- να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων...